Filmy

Najczęściej czytane

Fotografia Światowa

Książki o fotografii

Katalog fotograficzny

Tagi

Woodburytyp - fotomechaniczna technika drukarska, pozwalająca na reprodukcję tonów zmieniających się w sposób ciągły przez naświetlanie negatywu na materiale z warstwą żelatyny z dwuchromianem.

Cliché Verre – klisza szklana – dość rzadka technika graficzna, wynaleziona we Francji w połowie XIX wieku.

Camera lucida wynaleziona została w 1807 przez W.H. Wollastona. XIX-wieczne narzędzie rysownicze i malarskie.

Autochrom – proces otrzymywania fotografii barwnych na płytach szklanych w postaci diapozytywów wynaleziony 17 grudnia 1903 przez braci Lumière, którzy w następnych latach udoskonalili tę metodę i w 1907 uruchomili produkcję płyt do zdjęć w barwach naturalnych.

Albertotypia - technika druku płaskiego (albertotypia, światłodruk, fototypia, collotypia) nie wykorzystująca rastra.

Solarigrafia - technika negatywowa, to fotograficzna metoda rejestrowania ruchu Słońca na niebie. Fotografie tego rodzaju wykonuje się na papierze fotograficznym przy pomocy aparatu otworkowego.

Fotografia otworkowa

Fotografia otworkowa - technika wykonywania zdjęć przy pomocy aparatu typu pinhole - tzw. camera obscura (z łac. ciemna komnata) - prosty przyrząd optyczny, będący pierwowzorem aparatu fotograficznego (zwany również kamerą otworkową).

Niesrebrowe techniki fotograficzne, techniki, w których stosowane materiały fotograficzne zamiast halogenków srebra zawierają inne substancje zmieniające się pod wpływem naświetlania, np. dwuchromian amonowy, związki polimeryzujące.

Chromianowe techniki fotograficzne - dawne techniki foto graficzne, tak zwane szlachetne, zwane też swobodnymi, polegające na samodzielnym, indywidualnym przygotowaniu emulsji światłoczułej ze światłoczułych chromianów (dwuchromianu potasowego lub amonowego), farby wodnej o dowolnym kolorze i spoiwa w postaci gumy arabskiej, żelatyny, dekstryny, krochmalu, białka, itp., którymi pokrywano papier przeznaczony na pozytywy, kopiowane następnie w świetle słonecznym i kopioramie na styk. Emulsja chromianowa ciemnieje pod wpływem światła i przechodzi wskutek zgarbowania w świetle w emulsję nierozpuszczalną, dzięki czemu uzyskuje się obraz przez wypłukanie w wodzie spoiwa (żelatyny, gumy) wraz z farbą z miejsc naświetlonych. Techniki te dawały możliwości swobodnego opracowania laboratoryjnego i daleko nieraz posuniętej ingerencji w proces powstawania obrazu. Należały do nich głównie pigment i guma.
 

Aberacja chromatyczna - Wada optyczna - zjawisko berracji barwnej występuje w niektórych układach soczewkowych lub w pojedynczej soczewce, powoduje powstanie na obrazie barwnych otoczek zmniejszających ostrość obrazu. Otoczki te tworzą się wskutek różnego załamania się promieni poszczególnych barw (dyspersja światła przy jego załamaniu), czyli rozszczepianie światła białego na jego składowe barwne; ogniskowe dla różnych barw , czyli dla różnych długości promieniowania świetlnego, są różne, dlatego też promienie każdej z barw tworzą obraz w innej płaszczyźnie: promienie fioletowe - najbliżej soczewki (ogniskowa najkrótsza), promienie czerwone - najdalej od soczewki (ogniskowa najdłuższa). Abberację chromatyczną wyeliminować można poprzez zastosowanie specjalnych układów soczewek , zwanych układami achromatycznymi. Po raz pierwszy została skorygowana w dużym stopniu w układzie soczewek o nazwie achromat wynalezionym przez Anglika Johna Dollonda (1706-1761) w Anglii. Zjawisko to jest znane również w fotografii czarno-białej. Nie występują tam co prawda kolory, ale aberracja chromatyczna wywołuje nieostrość obrazu.
  1. Filtr polaryzacyjny
  2. Wtórnik
  3. Low key
  4. High key

Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.