Filmy
Najczęściej czytane
- Jak wybrać dobry aparat cyfrowy?
- Rodzaje i zastosowanie filtrów w fotografii
- Książki o fotografii i nie tylko
- Fotografia - filmy które warto zobaczyć
- Dobry statyw fotograficzny
- Oznaczenia filtrów fotograficznych
- Zenphoto dla każdego - czyli galeria CMS
- Typy kart pamięci
- Formaty plików graficznych
- Jaka torba fotograficzna?
Fotografia Światowa
- Jan Saudek
- Jan Bułhak (1876-1950)
- Helmut Newton (1920 - 2004)
- Tomasz Gudzowaty
- Robert Capa (1913 - 1954)
- Wiktor Wołkow (1942 - 2012)
- Ernesto Bazan
- Stefan Arczyński (1916-2022)
- Wacław Wantuch
- Ryszard Horowitz
- Wojciech Wieteska
- Paweł Pierściński (1938-2017)
- W. Eugene Smith (1918-1978)
- Tomasz Tomaszewski
- Sebastiao Salgado
- Tadeusz Rolke
- Edward Hartwig (1909 - 2003)
- Bogdan Konopka (1953-2019)
- Henri Cartier - Bresson (1908-2004)
- Tomasz Sikora
- Wojciech Prażmowski
- Patricia Anne „Tish” Murtha (1956 - 2013)
- Rafał Milach
- Zofia Nasierowska (1938 - 2011)
- Garry Winogrand (1928-1984)
- Benedykt Jerzy Dorys (1901-1990)
- Henryk Mikolasch (1872 - 1931)
- Fernando Moleres
- Thomas Ruff
- Zofia Rydet (1911-1997)
- Piotr VASCO Wasilkowski
- Tadeusz Wański (1894-1958)
Papier solny - jedna z tzw. szlachetnych technik fotograficznych. Technologia z około 1839 roku gdzie azotan potasu zawieszony jest w pierwotnej emulsji fotograficznej składającej się z żelatyny, soli kuchennej i cytrynianu żelazowego. Wywołanie polega na wypłukaniu naświetlonego obrazu w zwykłej wodzie oraz utrwaleniu. Talbotypie i papiery solne można tonować nadając im różne kolory. Często stosuje się do tego sole złota. Zwiększa to ich trwałość. Papiery solne z lat 50. XIX wieku do dziś zachowują swój pierwotny wygląd.
Chromaton - opracowana przez C. Butemana dawna metoda fotografii barwnej oparta na tonowaniu wyciągów barw skopiowanych na papierze, którego emulsja umieszczona jest na pośredniej warstwie kolodionowej. Po tonowaniu emulsję z papierów zdejmowano i przenoszono na inne wspólne podłoże papierowe.
Luksogram - praca powstała przez bezpośrednie naświetlenie obiektu / przedmiotu leżącego na papierze fotograficznym.
Argentotypia - dawna metoda kopiowania fotograficznego wynaleziona w 1842 roku przez J. F. Herschela, stosowana na papierach z warstwą światłoczułą zawierającą obok soli srebrowych również sole żelazowe; obrazy wykonywane tą metodą odznaczały się dużą dokładnością (oddaniem szczegółów).