Obrazy cyfrowe są zwykle zapisywane przez aparaty cyfrowe w trzech podstawowych formatach zapisu plików. Każdy z wymienionych tutaj formatów ma swoje zalety i wady. Najczęściej zapisujemy swoje obrazy w formacie JPEG, ze względu na jego małą objętość. Warto jednak zapoznać się bliżej z innymi typami plików w których możemy zapisać swoje zdjęcia.
Format zapisu cyfrowego obrazu decyduje w znaczący sposób o jakości obrazu, oraz rozmiarze pliku jaki będzie potrzebny na dysku komputera czy karty pamięci. W większości dzisiejszych aparatów cyfrowych mamy do wyboru zwykle trzy formaty zapisu plików JPEG (JPG), TIFF oraz RAW, korzystając ze skanera możemy zapisywać pliki w dowolnym formacie, pod warunkiem że umożliwia nam to używany program do skanowania obrazów, zwykle to formaty PSD, GIF. Oczywiście występuje więcej szeroko stosowanych graficznych formatów zapisu plików jak DNG, GIF, PNG, PSD i inne.
Należy pamiętać o tym że przechowywane obrazy cyfrowe są zazwyczaj poddawane kompresji. Rozróżniamy dwa rodzaje kompresji: ze stratami i kompresja bez strat.
Kompresja stratna, polega na tymże podczas zapisu obrazu tracimy część zapisanych informacji. W rezultacie obraz ulega pogorszeniu, im większa kompresja tym gorsza jakość zapisanego obrazu. Plusem tego rozwiązania jest mała ilość miejsca zajmowanego na nośniku.
Kompresja bez strat , przechowuje obrazy bez jakichkolwiek strat informacji, a więc z zachowaniem maksymalnej jakości obrazu, jednak pamiętajmy o tym że plik zapisany w takim formacie będzie znacznie większy.
JPEG
JPEG (Joint Photographic Expert Group) - format najczęściej stosowany przez fotografów. Format ten wykorzystuje kompresję ze stratami, co powoduje pogorszenie jakości obrazu , choć można to zrównoważyć przez odpowiedni dobór poziomu kompresji. W większości dzisiaj spotykanych aparatów cyfrowych możemy zapisywać obrazy JPEG w trzech rozmiarach, które związane są bezpośrednio z poziomem kompresji zapisywanych plików.
TIFF
TIFF (Togged Image File Format) - to najpopulatniejszy z formatów bezstratnych. Niestety tylko część aparatów cyfrowych pozwala na zapis plików w tym formacie. Większość programów graficznych umożliwia jednak zapis obrazów w formacie TIFF np. uzyskane zdjęcia ze skanera. Wadą formatu jest dość znaczny rozmiar plików w porównaniu z formatem JPEG. Format opracowany w 1986 r. przez grupę firm pod przewodnictwem Aldus Corporation do drukowania postscriptowego. W pracach nad nim uczestniczył też Microsoft i Hewlett-Packard. Pliki zapisane w tym formacie mają rozszerzenie ".tif" lub ".tiff".
RAW
RAW - format który jest zwykle używany w momencie gdy zależy nam na maksymalnej jakości obrazu. Format bezstratny, niewykorzystujący kompesji. Zaletą formatu RAW jest zachowanie olbrzymiej ilości informacji. W odróżnieniu od zapisu w formacie JPEG albo TIFF, plik RAW nie zawiera bowiem obrazu przetworzonego (wywołanego) przez oprogramowanie aparatu, lecz "surowe" (ang. raw) dane z matrycy światłoczułej. Przeniesienie obróbki obrazu z aparatu do komputera pozwala na zastosowanie oprogramowania o większych możliwościach w stosunku do funkcji dostępnych w aparacie. Praktycznie każdy producent aparatów stosuje własny (niezgodny z innymi) format plików typu RAW co bardzo utrudnia przeglądanie plików zapisanych w tym formacie i wymaga specjalnego oprogramowania. Należy równiez pamiętać iż tak jak w przypadku formatu TIFF, pliki zapisane w formacie RAW mają dość znaczny rozmiar w porównaniu z formatem JPEG.
DNG
DNG (Digital Negative) otwarty, bezstratny format zapisu cyfrowych negatywów, zawierających nieprzetworzone dane z matrycy cyfrowej RAW, opracowany przez Adobe Systems. Format RAW daje znacznie większą swobodę podczas korygowania ekspozycji niż przetworzone już pliki JPEG. Plikiy w formacie RAW, sa znacznie lepiej obsługiwaneprzez programamy Adobe oraz współpracują z różnymi programami, które wywołują RAW.
GIF
GIF (Graphics Interchange Format) - typ plików został stworzony przez firmę CompuServe w 1987 roku. Format jest powszechnie używany na stronach WWW. Jest to format umożliwiający zapis grafiki w kolorze indeksowanym. Każdy piksel obrazu reprezentowany jest przez jeden z 256 kolorów palety. Zapis danych w GIF poprzedzony jest kompresją bezstratną metodą LZW pozwalającą zminimalizować rozmiar pliku. Format ten zachowuje przezroczystość obrazów, niestety tylko w dwu stopniach (przezroczystość lub jej brak). Pozwala na utworzenie animacji poklatkowej. Format FiF znajdzie zastosowanie do zapisywania obrazów o ograniczonej ilości kolorów, bez płynnych przejść, takich jak ikony, przyciski, loga i proste animacje.
PNG
PNG (Portable Network Graphics) - format bezstratny, opracowany w 1995 roku jako alternatywa dla formatu typu GIF. Format PNG obsługuje obrazy 24-bitowe oraz stopniowaną przezroczystość, dzięki czemu pozwala uzyskać półprzezroczystość i niepostrzępione krawędzie. Format PNG obsługuje tryb RGB, kolor indeksowany, skalę szarości i bitmapy, co daje możliwość zapisania każdego rodzaju obrazu. Format PNG znajdzie zastosowanie przy wysokiej jakości grafice z przezroczystym tłem oraz przezroczystymi elementami obrazka. Format jest powszechnie używany na stronach WWW.
PSD
PSD ((Photoshop Documen) - format programu Adobe Photoshop pozwala zapisywać pliki graficzne dwuwymiarowe, mające warstwy. PSD to format bezstratny, zachowuje wszystkie informacje o danej grafice, jednak pliki zapisane w tym formacie można otworzyć tylko przez Photoshopa. W nowszych wersjach można również osadzać obiekty 3D jak i pliki wideo. Format PSD bez problemu obsługują takie aplikacje z rodziny Adobe jak: Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Adobe Premiere, Adobe After Effects i Adobe GoLive.