Autochrom – proces otrzymywania fotografii barwnych na płytach szklanych w postaci diapozytywów wynaleziony 17 grudnia 1903 przez braci Lumière, którzy w następnych latach udoskonalili tę metodę i w 1907 uruchomili produkcję płyt do zdjęć w barwach naturalnych.

Przy zastosowaniu metody autochromu nie było możliwe uzyskanie barwnych fotografii na papierze. W autochromie szklana płytka pokryta była barwną mozaiką mikroskopijnych ziarenek skrobi ziemniaczanej w kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim, a całość pokryta była emulsją panchromatyczną do fotografii czarno-białej. Podczas ekspozycji światło przenikało przez różnokolorowe ziarenka a po wywołaniu do pozytywu powstawał barwny obraz w naturalnych kolorach. Jedyną wadą była konieczność stosunkowo długiego, 2-3 sekundowego czasu naświetlania płyt autochromowych.