Chromianowe techniki fotograficzne - dawne techniki foto graficzne, tak zwane szlachetne, zwane też swobodnymi, polegające na samodzielnym, indywidualnym przygotowaniu emulsji światłoczułej ze światłoczułych chromianów (dwuchromianu potasowego lub amonowego), farby wodnej o dowolnym kolorze i spoiwa w postaci gumy arabskiej, żelatyny, dekstryny, krochmalu, białka, itp., którymi pokrywano papier przeznaczony na pozytywy, kopiowane następnie w świetle słonecznym i kopioramie na styk. Emulsja chromianowa ciemnieje pod wpływem światła i przechodzi wskutek zgarbowania w świetle w emulsję nierozpuszczalną, dzięki czemu uzyskuje się obraz przez wypłukanie w wodzie spoiwa (żelatyny, gumy) wraz z farbą z miejsc naświetlonych. Techniki te dawały możliwości swobodnego opracowania laboratoryjnego i daleko nieraz posuniętej ingerencji w proces powstawania obrazu. Należały do nich głównie pigment i guma.