Katalog retrospektywnej wystawy fotografii "Jan Siudowski (1922-1982)" wydany przy okazji wystawy kieleckiego fotografika Jana Siudowskiego, która była prezentowana w Galerii BWA "Piwnice" w Kielcach, w grudniu 1984 roku.
Fotografia była jedna z pasji Siudowskiego, ale tylko ona sprawiła, że to co prywatne i osobiste stało się publiczne. W fotografii wyraził się najpełniej, mimo iż zdawał sobie sprawę z jej ograniczeń. Nie była ona celem samym w sobie, chociaż uprawiając ją przez całe życie doszedł do mistrzostwa. Tam jednak, gdzie inni kończyli poprzestając na biegłości warsztatowej, on dopiero zaczynał. Fotografia stanowiła dla niego bowiem narzędzie poznania i wymagania jakie stawiał jej (i samemu sobie) były powodem niejednej rozterki. Traktował ją jako próbę, sposób dochodzenia do prawdy o świecie. (...)
Sposób wypowiedzi artystycznej starał się dostosowywać do charakteru obiektu, stosując np. ulubione plany panoramiczne, operując klasyczną kompozycją i malarskim światłocieniem. Szczególnie starannie wyszukiwał i komponował sztafaż, ożywiając i dynamizując pozornie martwy, statyczny zabytek. Nawiązywał tym świadomie do tradycji malarskiego (Szermentowski, Kamocki, Małecki) i fotograficznego (Bułhak) kreowania rodzimego krajobrazu.
Zabytki Siudowskiego nie stanowiły tylko przedmiotu plastycznego studium. Był wstrzemięźliwy w stosowaniu zabiegów technicznych i formalnych, nie znosił ekstrawagancji, cenił umiar i prostotę i w tym znaczeniu był twórcą "tradycyjnym", zawierzającym niezawodnej zwykle intuicji. Efektów plastycznych nie uzależniał od perfekcyjnego sprzętu; miał słabość do starych aparatów, które kolekcjonował, konstruował nowe, które umożliwiały wydobycie przestrzenności, głębi krajobrazu. W fotografii dokumentalnej nie ciążył do bezosobowego obiektywizmu, obrazując niejako pascalowską refleksję, iż czcza ta sztuka, która ściąga podziw przez podobieństwo do rzeczy, których oryginału nie podziwiamy.
Sfotografował tysiące zabytków i nie zatracił nic ze świeżości spojrzenia, zachował zdolność głębokiego wzruszenia i przeżywania. Poprzez utrwalenie wizerunku i twórczą interpretację zabytków przedłużył ich egzystencję i wzbogacił obraz naszej kultury. (...)
Bogusław Paprocki
Jan Siudowski (1922-1982). Retrospektywna Wystawa Fotografii
- Fotografia: Jan Siudowski
- Teksty: Bogusław Paprocki, Paweł Pierściński, Jerzy Ćmak, Stanisław Mijas, Leopold Pomarnacki
- Opracowanie graficzne katalogu: Marian Rumin
- Wydawca: Biuro Wystaw Artystycznych Kielce
- Rok wydania: 1984
- Ilość stron: 32
- Wymiary: 200x200mm
- Oprawa: miękka
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Jan Siudowski (1922-1982). Od wczesnej młodości interesował się fotografią i już mając 18 lat rozpoczął pracę w zawodzie. Był utalentowanym samoukiem, w 1956 r. stał się członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Poprzez swoją pracę aktywnie promował Kielecczyznę i jej dziedzictwo kulturowe. Będąc pasjonatem lokalnej przyrody oraz folkloru zdobył imponującą wiedzę w tych dziedzinach. Dzielił się nią na prowadzonych przez siebie warsztatach fotograficznych, wykładach, kursach i odczytach. Uczestniczył w dyskusjach artystycznych, a także zasiadał w jury wystaw ogólnopolskich oraz lokalnych. Przez wielu uważany jest za pierwszego twórcę Kieleckiej Szkoły Krajobrazu. Wyjątkowa wrażliwość na piękno przyrody połączona z mistrzowską umiejętnością operowania kompozycją i światłem przyczyniła się do powstania ponad pięciu tysięcy zdjęć, które do dziś stanowią niedościgniony wzór dla kieleckich fotografów. Zorganizował w Kielcach pierwszą powojenną wystawę fotograficzną o tematyce regionalnej (1952). Brał udział w tworzeniu struktur Oddziału Kieleckiego Polskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Kieleckiej Delegatury Związku Polskich Artystów Fotografików. Współpracował z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków i Biurem Konserwacji Zabytków. Przygotował cztery indywidualne wystawy ("Album Świętokrzyski", "Ziemia Żeromskiego", "Ochrona przyrody w woj. Kieleckim", "Ziemia Kielecka"), które były wielokrotnie pokazywane w Polsce i za granicą. Był laureatem licznych nagród artystycznych i państwowych.