Katalog wystawy Jerzego Lewczyńskiego "Fotografie i rzeczy znalezione" która została zorganizowana w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Artystycznego przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu i Galerie Pankow w Berlinie od 28 lutego do 24 marca 2007 roku.
Twórczość fotograficzna Jerzego Lewczyńskiego od kilkudziesięciu lat stanowi jedno z najważniejszych i najbardziej oryginalnych zjawisk w polskiej fotografii. Jego dzieła i postawa artystyczna wywarły ogromny wpływ na kilka pokoleń fotografów. Szczególne znaczenie ma tu fakt, że w swych realizacjach artysta potrafił zawsze stworzyć przestrzeń dla widza, zaprojektować miejsce, w którym widz może poczuć się partnerem, pełnoprawnym uczestnikiem toczącej się rozmowy czy gry. A sprawy, o których twórca chce rozmawiać, mają podstawowe znaczenie dla tożsamości człowieka, gdyż dotyczą problemu pamięci i sposobu, w jaki przyjmujemy przeszłość, gdy spotykamy się z nią poprzez fotograficzne ślady własnego lub cudzego istnienia. (...)
Marek Śnieciński
Fotografie i rzeczy znalezione / Fotografien und gefundene Dinge
- Fotografie: Jerzy Lewczyński
- Redakcja i tekst: Marek Śnieciński
- Współpraca kuratorska i redakcyjna: Jowita Nowicka
- Koordynator projektu: Agnieszka Chodysz
- Projekt graficzny: Andrzej P. Bator
- Tłumaczenie: Bettina Eberscher
- Wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu / Bezirksamt - Amt für Kultur und Bildung - Fachbereich Kultur Galerie Pankow
- ISBN: 83-87104-37-X
- Rok wydania: 2007
- Ilość stron: 66
- Wymiary: 210x297mm
- Oprawa: miękka
- Język: polski, niemiecki
- Wydanie: pierwsze
Jerzy Lewczyński (1924-2014) był jednym z najważniejszych polskich twórców polskiej fotografii. Członek ZPAF od 1956 roku, związany ze ZPAF w Katowicach od 1975 roku. Członek Polskiego Towarzystwa Fotograficznego - Odddział Gliwicki (GTF). Od 1988 do 1993 był wykładowcą Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Zajmuje się także historią fotografii i krytyką oraz publicystyką związaną z fotografią. W 1999 roku opublikował Antologię fotografii polskiej 1839-1989 (Bielsko-Biała, 1999), która jest pierwszą tego typu publikacją w Polsce. Współtworzył nieformalną grupę "Antyfotografia" (1957-1959) wraz ze Zdzisławem Beksińskim i Bronisławem Schlabsem. Na wystawie Pokaz zamknięty znanej również pod nazwą: Antyfotografia pokazał prace, które w swojej tematyce zrywały z estetycznymi kanonami fotografii i nawiązywały do neorealizmu włoskiego, a także odwoływały się do wspomnień z II wojny światowej. Lewczyński stworzył teoretyczną i artystyczną koncepcję "archeologii fotografii", którą zdefiniował jako potrzebę "odkrywania, badania i komentowania zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się w tzw. przeszłości fotograficznej". Lewczyński był czynnym propagatorem sztuki fotograficznej w Polsce. Był pomysłodawcą wraz z Karoliną Lewandowską nowo powstałej Fundacji Archeologia Fotografii, która postawiła sobie za cel stworzenie i udostępnianie on-line archiwów polskich artystów fotografików.