Eugène Atget - urodzony 12 lutego 1857 roku w Libourne - francuski fotografik, pionier fotografii dokumentalnej. Zdobył szersze uznanie dopiero po swojej śmierci dzięki wielkim staraniom Berenice Abbott. Tworzył wielkoformatowe paryskie zdjęcia uliczne. Całumi latami metodycznie dokumentował zmieniający się krajobraz miejski Paryża. Systematycznie fotografował wielkoformatowym drewnianym aparatem mieszkowym - transformiacje oraz często nieodwracalne zmiany zachodzące w paryskiej przestrzeni miejskiej w połowie lat dwudziestych XX wieku.
Jego ojciec, budowniczy powozów Jean-Eugène Atget, zmarł w 1862 roku, a wkrótce potem zmarła jego matka, Clara-Adeline Atget z domu Hourlier. Został wychowany przez swoich dziadków ze strony matki w Bordeaux. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do marynarki handlowej. Pracował również jako aktor, występując na przedmieściach Paryża i prowincji. W tym czasie poznał aktorkę Valentine Delafosse Compagnon, która która niebawem została jego żoną.
Około 1890 roku Eugène Atget zamieszkał na stałe w Paryżu. Od 1899 roku mieszkał w dzielnicy Montparnasse. Będąc fotografem Atget do końca życia związany był z teatrem, dając wykłady i odczyty.
W latach 1898-1914 robił zdjęcia na zlecenie urzędów miasta, m.in. do archiwów i do Musée Carnavalet. Także dla malarzy, architektów, wydawców, scenografów i innych. Bibliothèque Historique de la ville de Paris około 1906 roku zleciła mu dokumentacje fotograficzną starych budynków w Paryżu. Fotografował wąskie uliczki i dziedzińce w historycznym centrum miasta wraz ze starymi budynkami, które miały wkrótce zostać rozebrane, wspaniałe pałace sprzed II Wojny Światowej, mosty i nabrzeża nad Sekwaną, sklepy z wystawami okiennymi. Fotografował klatki schodowe i detale architektoniczne na fasadach oraz fotografował wnętrza mieszkań. Jego zainteresowania obejmowały także okolice Paryża.
Podczas I Wojny Światowej Eugène Atget prawie całkowicie zrezygnował z fotografii. Przechowywał swoje archiwa w swojej piwnicy.
W latach 1920 – 21 sprzedał tysiące swoich negatywów instytucjom publicznym. Niezależny finansowo zajął się fotografowaniem parków w Wersalu, Saint-Cloud i Sceaux. Oprócz architektury i życia miejskiego fotografował także ulicznych straganiarzy, drobnych handlarzy, prostytutki, peryferyjne dzielnice, w których biedni i bezdomni szukali schronienia.
Dokumentalna wizja Atgeta stały się inspiracją dla surrealistów i innych artystów, odkryto jego geniusz. W 1925 roku za pośrednictwem Man Raya poznał Berenice Abbott, która zaczęła promować twórczość artysty poprzez różne artykuły, wystawy oraz albumy i przez ponad czterdzieści lat niestrudzenie promowała jego pracę. W 1968 Berenice Abbott kupiła kolekcję zdjęć artysty od Museum of Modern Art w Nowym Jorku. W dużej mierze dzięki jej wysiłkom ten wielki fotograf jest dziś znany. W roku 1926 Man Ray opublikował zbiór zdjęć Atgeta w piśmie La Révolution surréaliste. Atget stworzył około 10 000 zdjęć.
W 1926 roku zmarła jego żona Valentina Delafosse Compagnon.
Eugène Atget zmarł 4 sierpnia 1927 roku w Paryżu.
Podobne artykuły: