Metoda otrzymywania obrazów fotograficznych sposobem Daguerre'a na srebrnej lub miedzianej posrebrzanej płytce w jednym nie dającym się kopiować egzemplarzu w postaci pozytywu odwróconego (lustrzanego). Dagerotyp powstawał w następujący sposób: wypolerowaną płytkę srebrną lub miedzianą posrebrzaną poddawano działaniu par jodu lub bromu czy chromu, wskutek czego na powierzchni srebra tworzyła się światłoczuła warstwa jodku (bromu, chlorku) srebra. Płytę po naświetleniu w camerze obscura zaopatrzonej w obiektyw achromatyczny Ch. L. Chevaliera (czas naświetlania kilka do kilkunastu minut) wywoływano w parach rtęci, a następnie utrwalano w tiosiarczanie sodu (po odkryciu przez J. F. W. Herschla jego utrwalającego działania). Dagerotypia przetrwała zaledwie do lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku.