Dawna barwna technika pozytywowa będąca odmianą metody pigmentowej. Z trzech negatywów cząstkowych przygotowywano trzy odbitki na papierze bromosrebrowym i poddawano je kąpieli preparacyjnej, po czym w stanie wilgotnym stykano je na kilka minut z papierami pigmentowymi o odpowiednich barwach. Obraz srebrowy podczas tej operacji odbielał się i równocześnie garbował żelatynę papieru pigmentowego w zależności od ilości srebra zawartego w obrazie. Trzy obrazy pigmentowe przenoszono następnie, jeden po drugim, na wspólne podłoże i wywoływano w ciepłej wodzie. Postępowanie to miało kilka nieznacznie różniących się odmian. Metoda carbro dawała bardzo dobre barwne obrazy i przed wprowadzeniem barwnych materiałów wielowarstwowych znajdowała dość szerokie zastosowanie.