Film "Światłoczuły" to opowieść o o dawnej wsi sądeckiej oraz człowieku i jego rozlicznych talentach. Migacz był także rolnikiem, snycerzem, działaczem społecznym, politycznym, filantropem, założycielem wiejskiego teatru, czytelni i kas pożyczkowych. Założył również czytelnię i Ochotniczą Straż Pożarną, którą sponsorował i był jej komendantem. Był reporterem i badaczem Sądecczyzny. Sfotografował np. przejazd Wincentego Witosa oraz procesję z obrazem Przemienienia Pańskiego w Nowym Sączu. Cenną fotografią Migacza jest panorama Starego Sącza i jego okolicy, składająca się z sześciu połączonych zdjęć wykonanych w 1915 r. Dokumentował również zabudowe wsi, wykonał np. całoroczny cykl zajęć rolniczych oraz fotografie przedstawiające różne prace w gospodarstwie np. orka, siew, żniwa, wykopki, budowa chałupy chłopskiej, wyrąb drzew. Fotografował spotkania towarzyskie i rodzinne wycieczki, zabawy strażackie, wesela, chrzciny, pogrzeby. Dokumentował zwyczaje i obrzędy np. Boże Narodzenie, Niedziele Palmową oraz działalność kulturalną.

Wojciech Migacz żył w latach 1874-1944 we wsi Gostwica koło Nowego Sącza. Ukończył Cesarsko-Królewską Szkołę Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (późniejsza szkoła Kenara), w której uzyskał specjalność tokarza i snycerza. Badacze jego życia twierdzą, że pasją do fotografii zaraził się właśnie podczas edukacji w Zakopanem. Należał do pionierów fotografii na Sądecczyźnie. Samouk. Swoim własnoręcznie skonstruowanym aparatem fotograficznym uwiecznił Sądecczyznę sprzed stu lat.

O Wojciechu Migaczu w filmie opowiadają dwie mieszkanki Gostwicy, które pamiętały z dzieciństwa sąsiada, któremu towarzyszył nieodłączny aparat. W filmie wystąpiły sądeckie etnografii - Maria Brylak-Załuska i Magdalena Kroh oraz Krzysztof Bodziony, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Podegrodziu i kierownik Regionalnego Zespołu Pieśni i Tańca „Podegrodzie”. On sam również zbierał i gromadził spuściznę pozostałą po Migaczu.

W zbiorach Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu znajduje się obecnie 787 fotografii i 1205 sztuk szklanych negatywów autorstwa Wojciecha Migacza, są bezcennym źródłem wiedzy o sądeckiej wsi z tamtego okresu oraz o kulturze Lachów Sądeckich.

Produkcja: Stowarzyszenie na rzecz badań i dokumentacji kultury A POSTERIORI w Nowym Sączu w koprodukcji z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Współpraca: Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu.

Film zrealizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.