W filmie o twórczości i życiu artysty opowiadają osoby znające i pamiętające tego ciekawego twórcę. O tej barwnej postaci Opola opowiadają świadkowie tamtych czasów opolscy muzealnicy - Bogna Szafraniec, Urszula Zajączkowska, architekt Andrzej Hamada, fotograficy - Sławoj Dubiel, Jerzy Stemplewski, Roman Hlawacz a także min. kuratorka wystaw fotograficznych Paulina Orłowska z Uniwersytetu Warszawskiego czy znana i popularna psycholożka Katarzyna Miller. Autorzy filmu ukazują szereg nieznanych dotąd prac fotografa, a także jego ikoniczne zdjęcia świadczące o niepospolitym talencie oraz fotografie z prywatnego archiwum. Film stanowi pretekst do przywołania obyczajowości i pejzażu Opola lat 50., 60. i 70. XX wieku. Dzięki przedstawionym zdjęciom fotografa dostrzec można przemiany kulturowe, jakie miały miejsce w Polsce i na świecie.

Część filmu stanowią sceny paradokumentalne uzupełniające film o współczesną narrację realizowaną z udziałem aktorów ale w technice animacji. W rolę Adam Śmietańskiego wcielił się aktor Robert Kibalski. Autorem zdjęć do filmu jest Hektor Werios. Twórcom tego obrazu udało się dotrzeć do rodziny Adama Śmietańskiego, prywatnych zdjęć fotografa, które pokazano po raz pierwszy szerokiej publiczności.

Partner: Muzeum Śląska Opolskiego. Producenci: AB Production Warszawa i Towarzystwo Przyjaciół Opola.

Adam Śmietański (1919-1992) był jednym z najbardziej znanych opolskich fotografów działających po wojnie, od 1946 roku należał do Opolskiego Towarzystwa Fotograficznego, od 1951 roku należał do ZPAF, był jednym z pierwszych polskich członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Fotografów FIAP. Jego twórczość uwarunkowana była przemianami, którym w latach powojennych zachodziły w Polsce. W latach 50. włączył się w dokumentację tzw. Ziem Odzyskanych, ściśle współpracując w tym zakresie z Polskim Towarzystwem Krajoznawczym. W latach 60. raczej kierował swoje zainteresowania ku fotografii reporterskiej i dokumentacyjnej, tworząc wiele interesujących opisów społeczeństwa. W latach 1952–1967 przygotował dziewięć wystaw indywidualnych. Swoje prace prezentował również na wielu wystawach poza granicami kraju, między innymi w Bukareszcie, Kopenhadze, Sztokholmie, Nowym Jorku, Pekinie, Lipsku i Londynie.