Fotoplastikon to popularne na przełomie XIX i XX w. urządzenie, umożliwiające widzom oglądanie zmieniających się trójwymiarowych zdjęć. Fotoplastikon w Alejach Jerozolimskich 51 jest unikalny. Powstał na początku XX w. i z niewielkimi przerwami działał przez całe stulecie zachowując pierwotną lokalizację. Dziś stanowi jedyne w Polsce i jedno z niewielu na świecie czynnych urządzeń tego typu. W zbiorach Fotoplastikonu jest ponad 3000 oryginalnych fotografii z różnych zakątków naszego globu, począwszy od zdjęć dokumentujących otwarcie Kanału Sueskiego, poprzez wyprawy na Spitzbergen, ślub księżniczki Anny, Japonię-jakiej nie znamy, Warszawę na przełomie wieków. Fotoplastikon od początku funkcjonowania umożliwiał nie tylko oryginalną rozrywkę. W latach przedwojennych pełnił funkcje edukacyjne, dostarczając aktualnych fotografii najbardziej oddalonych i trudno dostępnych części świata. Podczas wojny, niekontrolowany przez hitlerowców, dawał chwile wytchnienia warszawiakom i stanowił jeden z punktów kontaktowych konspiracji. Po wojnie, w latach 40. i 50., cieszył się ogromną popularnością dzięki prezentacji zdjęć z Zachodu, ukazujących miasta, do których wyjazd był prawie niemożliwy. Pokazom towarzyszyła muzyka jazzowa z pierwszych, sprowadzanych prywatnymi kanałami płyt, co sprawiało, że Fotoplastikon był miejscem częstych spotkań bikiniarzy, tępionych przez władze ludowe na równi z jazzem. Wybrany kilka lat temu przez warszawiaków na magiczne miejsce stolicy, a w 2008 r. wzięty pod opiekę przez Muzeum Powstania Warszawskiego, Fotoplastikon jest trwałym elementem tożsamości Warszawy.