Książka "Sny i śnienia" której autorką jest Natalia LL, to zapisy 68 snów i śnień artystki, które poprzedza kilka tekstów Natalii LL o roli snu w sztuce. Książka zostałą wydana w 2005 roku, przez Galerię Bielską BWA oraz BWA Wrocław.
Sny i śnienia są drugą częścią projektu, mającego na celu przybliżenie mało znanego aspektu twórczości Natalii LL, obejmującego teksty artystki pisane od 1970 do 2004 roku. Zebranie i opublikowanie, wraz z tłumaczeniem na język angielski, tekstów dotyczących teorii sztuki, odnoszących się do jej własnej twórczości, ale też i do współcześnie pojawiających się tendencji artystycznych czy nowych kierunków w sztuce, było celem zrealizowanym w 2004 roku w postaci książki Natalia LL. Texty, Teksty Natalii LL, O twórczości Natalii LL, towarzyszącej wystawie artystki pt. Podsumowania w Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej. Książka ta ukazuje jedno oblicze Natalii LL. racjonalne, bazujące na intelekcie, jasne i klarowne. Oprócz tekstów autorskich Natalii LL znalazły się w niej teksty krytyków i historyków sztuki, polskich i zagranicznych. Książka Sny i śnienia to odmienny wizerunek Natalii LL. Związany z podświadomością, z emocjami, intuicją, tym, co niejasne i ukryte. Sfera snu, okres wyłączenia percepcji zmysłowej to niebagatelna część naszego życia, najmniej uchwytna i najsłabiej poznana. (...)
Agata Smalcerz
Sny i śnienia
- Teksty: Natalia LL
- Wstęp: Agata Smalcerz
- Redakcja: Natalia LL
- Korekta: Barbara Swadźba
- Projekt graficzny i skład DTP: Ewa Pietrzyk
- Wydawca: Galeria Bielska BWA, BWA Wrocław - Galerie Sztuki Współczesnej
- Rok wydania: 2005
- ISBN: 83-87984-32-9
- Oprawa: miękka
- Ilość stron: 168
- Wymiary: 148x210mm
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Natalia LL (Natalia Lach-Lachowicz) (1937-2022) polska artystka intermedialna. Zajmuje się malarstwem, fotografią, rysunkiem, sztuką performance i wideo. W latach 1957-1963 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego, dyplom uzyskała w 1963 roku. Do ZPAF została przyjęta w 1964 roku. W 1970 roku była współzałożycielką Galerii PERMAFO we Wrocławiu. Od 1975 roku włączyła się do międzynarodowego ruchu sztuki feministycznej, brała udział w licznych sympozjach i wystawach. W latach 1978-1981 pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu, a w latach 1989-1995 była wiceprzewodniczącą IV i VI Triennale. Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (1977), "Veretn Kulturkontakte" w Wiedniu (1991) oraz "PRO-HELVETIA" w Szwajcarii (1994). W 2007 roku została odznaczona Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", w 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro. W latach 2004-2013 pracowała na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Prace artystki znajdują się w światowych kolekcjach i zbiorach prywatnych.