Katalog wystawy fotografii Jerzego Lewczyńskiego "Fotografie do czytania" która miała miejsce w Galerii Sztuki Współczesnej Esta w Gliwicach od 17 listopada do 2 grudnia 2007 roku.
Fotografia przekracza granice swego powołania! W dzisiejszym świecie staje się środkiem łączącym czas dawny i dzisiejszy, a nade wszystko opisuje losy duchowe człowieka. Dzieje się to na wiele sposobów i znaków tak bardzo związanych z życiem. Od XIX wieku rośnie lawinowo jej powszechna obecnośç. Wiele teorii podkreśla duchowy związek fotografii z człowiekiem. Są nawet poglądy o drugim życiu naszej egzystencj i zawartym w fotografii!
Samotność człowieka wobec zmienności świata i jego fizyczna i psychiczna alienacja, powoduje od dawna szukanie pomocy utrwalającej sens życia, szczęścia i tragedii.
Pomoc od wieków przychodzi z wiarą w Boga i Jego duchowych wartości. Fotografia łączy w sobie wiele cech ułatwiających ludzką podróż w czasie i przestrzeni. Każda fotografia ma w sobie siłę przywoływania dawnego zapomnianego czasu! Dobrego losu, jak i złych klęsk. Otoczeni fotografią musimy doceniç te emocje, które wynikają z przypomnienia przeszłości, ale i te które przestrzegają przed złą przyszłością! Wspólny los człowieka i jego utrwalony na fotografii ślad warte są prób opisania i pokazania!
Jerzy Lewczyński
Fotografie do czytania
- Fotografie: Jerzy Lewczyński
- Tekst: Jerzy Lewczyński, Urszula Czartoryska
- Opracowanie graficzne: Marta Konopacka
- Reprodukcje: Jacek Stapowicz
- Wydawca: Galeria Sztuki Współczesnej Esta
- Rok wydania: 2007
- Ilość stron: 26
- Wymiary: 210x297mm
- Oprawa: miękka
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Jerzy Lewczyński (1924-2014) był jednym z najważniejszych polskich twórców polskiej fotografii. Członek ZPAF od 1956 roku, związany ze ZPAF w Katowicach od 1975 roku. Członek Polskiego Towarzystwa Fotograficznego - Odddział Gliwicki (GTF). Od 1988 do 1993 był wykładowcą Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Zajmuje się także historią fotografii i krytyką oraz publicystyką związaną z fotografią. W 1999 roku opublikował Antologię fotografii polskiej 1839-1989 (Bielsko-Biała, 1999), która jest pierwszą tego typu publikacją w Polsce. Współtworzył nieformalną grupę "Antyfotografia" (1957-1959) wraz ze Zdzisławem Beksińskim i Bronisławem Schlabsem. Na wystawie Pokaz zamknięty znanej również pod nazwą: Antyfotografia pokazał prace, które w swojej tematyce zrywały z estetycznymi kanonami fotografii i nawiązywały do neorealizmu włoskiego, a także odwoływały się do wspomnień z II wojny światowej. Lewczyński stworzył teoretyczną i artystyczną koncepcję "archeologii fotografii", którą zdefiniował jako potrzebę "odkrywania, badania i komentowania zdarzeń, faktów, sytuacji dziejących się w tzw. przeszłości fotograficznej". Lewczyński był czynnym propagatorem sztuki fotograficznej w Polsce. Był pomysłodawcą wraz z Karoliną Lewandowską nowo powstałej Fundacji Archeologia Fotografii, która postawiła sobie za cel stworzenie i udostępnianie on-line archiwów polskich artystów fotografików.