Etnofotozofia Andrzeja Różyckiego

Filmy

Hartwigowie

Najczęściej czytane

Książki o fotografii

Katalog fotograficzny

Tagi

ZoneZero Kollár Martin Janusz Stanisław Gajewski Ostrów Mazowiecka Fundacja Shalom Klub Stara Przepompownia Muzeum Wsi Kieleckiej Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego Roman Hlawacz Ogólnopolski Festiwal Fotografii Otworkowej Heidecke Reinhold Michał Cała

Etnofotozofia Andrzeja Różyckiego - katalog wystawy - Muzeum Etnograficzne w Toruniu 2023

Katalog wystawy "Etnofotozofia Andrzeja Różyckiego" zorganizowanej przez Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu w 2023 roku, to obszerna, bogato ilustrowana publikacja, która koncentruje się na kolekcjonerskiej pasji artysty. Nie stanowi ona podsumowania i nie dąży do kompleksowości, a odkrywa przed czytelnikiem mniej znane oblicze fotografa, filmowca, kolekcjonera, etnografa i fotozofa.

Książka zawiera teksty kuratorskie: Huberta Czachowskiego "Andrzej Różycki: foto-zofia i etno-grafia. Prolegomena", Karola Jóźwiaka "Andrzej Różycki – w poszukiwaniu miejsca. Wszystkoizm" oraz Aleksandry Jarysz "Poszukiwania i interwencje. Kolekcja sztuki ludowej, nieprofesjonalnej oraz sztuki prowincji Andrzeja Różyckiego".

Komentarze kuratorskie przybliżają twórczość Andrzeja Różyckiego i charakteryzują jego wielość dróg artystycznych zamkniętych w spójną całość holistycznego, autorskiego projektu – fotozofii. Teksty stanowią również wyjaśnienie dla związków Różyckiego z etnografią oraz są wstępem do prezentacji jego różnorodnej kolekcji.

Andrzej Różycki kroczył własnymi drogami. Nie poszedł drogą etnografa, mimo fascynacji kulturą ludową. Jak niewielu rozumiał ludzi wsi, ich mentalność, duchowość. habitus. Nie poszedł drogą kolekcjonera czy muzealnika, mimo pasji kolekcjonerskiej graniczącej z obsesją, a także wizjonerstwa i szerokości horyzontów, dzięki którym zgromadził nadzwyczajny zbiór sztuki naiwnej i fenomenów kultury wernakularnej. Nie poszedł drogą artysty awangardowego, mimo że swoimi dokonaniami wyznaczał kano-ny najbardziej progresywnych fenomenów kultury artystycznej swoich czasów. Nie poszedł drogą filmowca, mimo że stworzył niemal pięćdziesiąt filmów dokumentalnych, a za niektóre z nich nagradzany był prestiżowymi nagrodami. Nie poszedł drogą kaznodziei czy apologetyka chrześcijaństwa, mimo, że całkowicie podporządkowywał swoją ideę sztuki misterium religijnemu i symbolice chrześcijańskiej, którą określał pojęciem sztuki sakralnej, a twórczość utożsamiał z aktem religijnym. Nie poszedł drogą kulturoznawcy czy filozofa kultury, jakkolwiek ostatnie lata swojej działalności podporządkowywał opracowywaniu swojej idei foto-zofii i osadzaniu jej w teoretycznych rozważaniach, a sam z powagą określał się jako fotozof. (...)

Karol Jóźwiak // Andrzej Różycki - w poszukiwaniu miejsca. Wszystkoizm

Rozbudowana część ilustracyjna została podzielona na dwie główne części i jest tożsama z układem wystawy. W katalogu przekrojowo prezentujemy niezwykłą kolekcję sztuki ludowej, nieprofesjonalnej oraz sztuki prowincji Andrzeja Różyckiego ukazując jej złożoność, różnorodność i unikatowość. Druga część publikacji to prezentacja słynnych cykli fotograficznych, kolaży i asamblaży, które stanowią obecnie spuściznę przechowywaną w łódzkim Archiwum Fotozoficznym Andrzeja Różyckiego. Uzupełnieniem są tutaj fragmenty tekstów autorstwa Różyckiego: "Drzewo poznania. Rozważania" oraz "Nostalgia za sacrum".