W 1901 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie był stałym współpracownikiem "Tygodnika Ilustrowanego". Jego zdjęciami ilustrowane były m. in. cotygodniowe kroniki pisane przez Władysława Reymonta. Odbywał dalekie podróże, np. do Egiptu. Polską fotografię artystyczną wprowadził szeroko na arenę międzynarodową; zdjęcia jego reprodukowane były w wielu czasopismach polskich i zagranicznych. "Photographische Mitteilungen" - jedno z najpoważniejszych na świecie pism fotograficznych - poświęciło mu oddzielny numer. Powieść L. Gastyne: "Filles d'Orient" była ilustrowana zdjęciami Łukasza Dobrzańskiego. W 1896 otrzymał pierwszą nagrodę na wystawie w Hamburhu, oraz w 1897 roku w Paryżu otrzymał złoty medal za swoje zdjęcia. W 1901 roku na pierwszej wystawie w Warszawie otrzymuje złoty medal.
Był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Fotograficznego, któremu zapisał w spadku swoje fotograficzne rchiwum, które zawierało kilka tysięcy negatywów. W dorobku Łukasza Dobrzańskiego można znaleźć zarówno fotografie z dalekich podróży, jak i obrazy swojskiego folkloru oraz dużo portretów wybitnych osobistości ówczesnej Warszawy.