Zofia Chomętowska (1902 - 1991) - pochodziła z arystokratycznej rodziny książąt Druckich-Lubeckich. W latach 30-tych zdobyła wielka popularność jako czołowy fotografik pejzażysta - w znacznej mierze zdjęciami z okolic Parochońska na Polesiu, gdzie mieszkała. W 1937 roku zostaje zaproszona do Fotoklubu Polskiego.
To jedna z pierwszych profesjonalnych fotografek, już w międzywojniu uczestniczka najważniejszych międzynarodowych przeglądów. Od 1927 roku używała małoobrazkowej leiki, na tamte czasy rewolucyjnego wynalazku, pozwalającego na szybkie, reporterskie zdjęcia.
Ważniejsze wystawy - wspólnie z Edwardem Falkowskim Warszawa oskarża (1945), pierwsza powojenna wystawa fotografii polskiej pokazywana w warszawskim Muzeum Narodowym. Jej fotografie przedwojennej Warszawy były ważnymi dokumentami podczas odbudowy Starego Miasta. Po Zofii Chomętowskiej zostały przebogate archiwa, zwłaszcza z lat 30.
Zofia Chomętowska zmarła w 1991 roku w Buenos Aires.