Inge Morath (1923–2002) - wybitna fotoreporterka o światowej sławie, która za sprawą przypadku zajęła się fotografią. W latach 50-tych pracowała dla tak renomowanych czasopism jak Life czy Paris Match. Urodzona w Austrii w mieście Graz, ale dorastająca we Francji i Niemczech, po II wojnie światowej rozpoczęła w Salzburgu i w Wiedniu pracę dziennikarki. Jej reportaże o powracających z wojny żołnierzach stały się okazją do nawiązania znajomości z Robertem Capą – jednym z założycieli powstałej w 1947 roku agencji fotograficznej Magnum, której wkrótce stała się członkiem.
Streuli Beat - urodził się 1957 roku. Szwajcarski fotograf i twórca filmów wideo mieszkający w Dusseldorfie. Swoje prace pokazuje od 1984 roku praktycznie na całym świecie. Jego prace znajdują się w ważnych światowych kolekcjach: Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Contemporary Art w Chicago, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Museum of Modern Art w San Francisco, Hirshhorn Museum and Sculpture Garden w Waszyngtonie czy Museum of Contemporary Art w Los Angeles, również w wielu kolekcjach prywatnych.
Monique Jacot urodziła się w 1934 roku. Reporterka, buntowniczka, realistka. Jedna z niewielu kobiet, które odegrały dużą rolę w kształtowaniu historii szwajcarskiej fotografii. W latach 1956-1984 na zlecenie Światowej Organizacji Zdrowia oraz różnych czasopism podróżowała po obszarach objętych kryzysem, fotografując swoją leicą zarówno przepych, jak slamsy i jaskrawe ubóstwo. W latach 80. skupiła się na projektach dokumentujących codzienność kobiet w Szwajcarii.
Katrin Freisager urodziła się w 1960 roku w Zürichu. W latach 1983–1987 studiowała w PhIn ihrer Arbotography w Hochschule für Gestaltung und Kunst w Zürichu. Wczesne prace Katrin Freisager ukazywały młode kobiety, przyjaciółki i znajome, które w fotograficznych opowieściach odgrywały wyznaczone im role. Od tamtego czasu wzmógł się dystans fotografki do modeli, a treść jej prac nabrała wieloznaczności. Z bohaterami swoich zdjęć Freisager spotyka się na kilka godzin, na dzień, na noc w hotelowym pokoju lub w studio.
Thomas Flechtner urodził się w 1961 roku. Pracuje powoli. Cykl Snow („Śnieg”), który przyniósł mu międzynarodową sławę, realizował przez cztery lata. Sposób pracy Flechtnera jest wyczuwalny w jego fotografiach: emanuje z nich nieskończony, medytacyjnj. Flechtner często stosuje niezwykle długi czas naświetlania. Użycza to jego fotografiom pewnej magii i surrealizmu. Wydaje się, że znamy motywy przedstawione na jego zdjęciach – śnieg, słonecznik, kwitnące drzewa wiśniowe, a mimo to patrzymy na nie w nowy sposób.
Luc Chessex urodził się w 1939 roku. Dzięki jego pracy fotograficznej trzeci świat zyskał własne oblicze. Chessex spędził 14 lat na Kubie, gdzie na zlecenie Narodowej Rady Kultury, czasopisma „Cuba International” i agencji fotograficznej Prenza Latina dokumentował rzeczywistość tego kraju. Był oficjalnym fotografem rewolucji kubańskiej oraz misji Czerwonego Krzyża w Afryce.
Balthasar Burkhard urodził się w 1944 roku. dbył podróże do Rio Negro w rejonie Amazonki i na pustynię w Namibii. Z lotu ptaka fotografował zarówno miasta giganty: Meksyk, Chicago, Los Angeles czy Tokio, jak i alpejskie lodowce. wkraczając z obiektywem w najbardziej egzotyczne zakątki świata, nie realizuje swoich projektów szybk i pobieżnie, lecz z dokładnością i cierpliwością klasycznego studyjnego: jego wielkoformatowe czarno-białe zdjęcia są doskonałe pod względem technicznym.
Breuning Olaf urodził sę w 1970 roku w Schaffhausen (Szwajcaria). Mieszka w Nowym Jorku. Brał udział w wielu wystawach na całym świecie, m.in.: Olaf Breuning, Jim Shaw, Cindy Sherman, galeria Metro Pictures, Nowy Jork, 2006, Olaf Breuning: Home, galeria Sketch, Londyn, 2006, Queen Mary, Air de Paris, Paryż, 2005, wystawy indywidualne w 2005 r. w galerii Meyer & Kainer, Wiedeń i w Kodama Gallery w Osace.
Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.
Inge Morath (1923–2002) - wybitna fotoreporterka o światowej sławie, która za sprawą przypadku zajęła się fotografią. W latach 50-tych pracowała dla tak renomowanych czasopism jak Life czy Paris Match. Urodzona w Austrii w mieście Graz, ale dorastająca we Francji i Niemczech, po II wojnie światowej rozpoczęła w Salzburgu i w Wiedniu pracę dziennikarki. Jej reportaże o powracających z wojny żołnierzach stały się okazją do nawiązania znajomości z Robertem Capą – jednym z założycieli powstałej w 1947 roku agencji fotograficznej Magnum, której wkrótce stała się członkiem.
Streuli Beat - urodził się 1957 roku. Szwajcarski fotograf i twórca filmów wideo mieszkający w Dusseldorfie. Swoje prace pokazuje od 1984 roku praktycznie na całym świecie. Jego prace znajdują się w ważnych światowych kolekcjach: Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Contemporary Art w Chicago, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Museum of Modern Art w San Francisco, Hirshhorn Museum and Sculpture Garden w Waszyngtonie czy Museum of Contemporary Art w Los Angeles, również w wielu kolekcjach prywatnych.
Monique Jacot urodziła się w 1934 roku. Reporterka, buntowniczka, realistka. Jedna z niewielu kobiet, które odegrały dużą rolę w kształtowaniu historii szwajcarskiej fotografii. W latach 1956-1984 na zlecenie Światowej Organizacji Zdrowia oraz różnych czasopism podróżowała po obszarach objętych kryzysem, fotografując swoją leicą zarówno przepych, jak slamsy i jaskrawe ubóstwo. W latach 80. skupiła się na projektach dokumentujących codzienność kobiet w Szwajcarii.
Luc Chessex urodził się w 1939 roku. Dzięki jego pracy fotograficznej trzeci świat zyskał własne oblicze. Chessex spędził 14 lat na Kubie, gdzie na zlecenie Narodowej Rady Kultury, czasopisma „Cuba International” i agencji fotograficznej Prenza Latina dokumentował rzeczywistość tego kraju. Był oficjalnym fotografem rewolucji kubańskiej oraz misji Czerwonego Krzyża w Afryce.
Balthasar Burkhard urodził się w 1944 roku. dbył podróże do Rio Negro w rejonie Amazonki i na pustynię w Namibii. Z lotu ptaka fotografował zarówno miasta giganty: Meksyk, Chicago, Los Angeles czy Tokio, jak i alpejskie lodowce. wkraczając z obiektywem w najbardziej egzotyczne zakątki świata, nie realizuje swoich projektów szybk i pobieżnie, lecz z dokładnością i cierpliwością klasycznego studyjnego: jego wielkoformatowe czarno-białe zdjęcia są doskonałe pod względem technicznym.