Ryszard Horowitz urodził się w 1939 roku w rodzinie żydowskiej. Wojna nie zna litości dla dzieci, kilkuletni, mały chłopiec znalazł się w Oświęcimiu. Przeżył tylko dlatego, że znalazł się na liście Oskara Schindlera. Po wyzwoleniu ukończył liceum plastyczne, później Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Fotografią zaczął interesować się bardzo wcześnie. Po raz pierwszy swoje zdjęcia prezentował publicznie w klubie studenckim. Kolejna wystawa w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie zakończyła się skandalem. Została zamknięta, gdyż zdaniem kierownika placówki, miała charakter pornograficzny. W 1958 roku Ryszard Horowitz wraz z rodzicami wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. By dostosować się do tendencji artystycznych obowiązujących w Ameryce uczęszczał na zajęcia w Pratt Institute, ucząc się fotografii i poznając wybitnych artystów. Został asystentem znakomitego Richarda Avedona. Wkrótce mógł opublikować w poważnym piśmie swoje własne prace. Zdjęcia bardzo się podobały. Już wczesne, debiutanckie fotografie posiadały cechy oryginalności, nazwane później "stylem Horowitza". Obecnie jego zdjęcia, a właściwie dzieła sztuki realizowane za pomocą aparatu fotograficznego, ukazują się w najbardziej renomowanych pismach. Zachwycają swą urodą sennych marzeń, fantazyjnych obrazów.
W filmie Ryszard Horowitz opowiada o sobie, swojej twórczości a nawet wpuszcza kamerę do swojego studia gdzie możemy podejrzeć jak mistrz pracuje. Opowieści o nim snują jego przyjaciele, współpracownicy i żona Anna. Ludzie z branży reklamowej tłumaczą czemu jest jednym z najlepszych fotografów reklamowych na świecie i analizują jego zdjęcia. Inni fotografowie, jak Arnold Newman, dzielą się swoimi przemyśleniami na temat prac Horowitza, a polscy reżyserzy, Andrzej Wajda i Roman Polański, opowiadają o swojej przyjaźni z fotografem.
Film został zrealizowany przez Access Gram TV dla Programu 2 TVP w 1997 roku.