Inspiracją do powstania filmu były odkryte przez przypadek szklane negatywy. "Twarze nieistniejącego już miasta" to kobiety, robotnicy, strażacy, osoby pracujące w polu podczas żniw czy przy czy wykopkach. Kolekcja szklanych negatywów odnaleziona w 2010 roku w czasie renowacji budynku kamienicy przy Rynku 4 w Lublinie składa się z ponad 2700 negatywów w różnych formatach od 6x9cm do 13x18cm. Fotografie zostały wykonane w latach 1914 - 1939 XX wieku.
Właściciele kamienicy przekazali negatywy zostały oddane w depozyt Ośrodkowi Brama Grodzka Teatr NN w Lublinie. Zostały one zeskanowane i udostępnione na stronie internetowej. Kolekcja stanowi ewenement na skalę światową. Są to fotografie nigdzie dotąd nie publikowane, a stanowiące świadectwo życia mieszkańców polsko-żydowskiego Lublina w okresie międzywojennym. Większość zdjęć to portrety ludzi lub zdjęcia rodzinne, grupowe przedstawiające np. klasę szkolną, drużynę piłkarską, strażaków, żołnierzy, grupy ludzi na spotkaniach towarzyskich, rolników lub robotników przy budowanym moście. Na niektórych zdjęciach widnieją napisy: Nowodwór, Lubartów, Nałęczów.
W sierpniu 2015 roku podczas kwerendy przeprowadzonej przez Jakuba Chmielewskiego na potrzeby projektu "Lublin. 43 tysiące" udało się ustalić z dużym prawdopodobieństwem, że autorem zdjęć jest Abram Zylberberg. Jego nazwisko jest wymienione na liście mieszkańców kamienicy z 1940 roku.
Autorem zdjęć był Paweł Banasiak. W roli fotografa wystąpił Marcin Sudziński, związany z Ośrodkiem Brama Grodzka - Teatr NN w Lublinie, zaś muzykę skomponował Paweł Romańczuk. Film jest koprodukcją Telewizyjnej Agencji Producenckiej Alter Ego oraz Ośrodka Brama Grodzka - Teatr NN. Produkcja została wsparta finansowo przez Lubelski Fundusz Filmowy.