Świtkowski Józef (1876 - 1942) - nic co tyczyło fotografii nie było mu obce. Przez pięćdziesiąt lat zajmował się fotografią, a przez czterdzieści o niej pisał wszędzie gdzie tylko to możliwe, zarówno w prasie polskiej jak i zagranicznej. Część z jego artykułów miała swój przekład w prasie francuskiej czy amerykańskiej. Niezwykle ceniono jego teksty w prasie niemieckiej czy austriackiej. Napisał wiele książek w tym Fotografia praktyczna w zarysie do użytku amatorów, wydana we Lwowie w 1903 roku oraz Zasady fotografii dla początkujących, wznawiane kilkakrotnie w latacg 1909 - 1937.

Od wczesnej młodości Józef Świtkowski studiował teorię fotochemiczne i optyczne, dochodząc do własnych teorii i udoskonaleń. Obliczył pierwszy teleobiektyw o sztywnej ogniskowej, nazwany Bis-Telar, produkowany przez niemieckie zakłady optyczne Emila Buscha. Opracował również sprawdzian ostrości 1/1000 mm ogniskowej zamiast powszechnie wówczas stosowanego 1/10 mm. Zastosował wiele uproszczeń do techniki bromlejowej.

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie utworzył w 1921 roku przy katedrze archeologi klasyczne pracownię fotografii i powołał Józefa Świtkowskiego na wykładowcę. 

Oprócz pracy czysto technicznej i pedagogicznej Świtkowski wiele lat uprawiał fotografię artystyczną. Debiutował razem z Henrykiem Mikolaschem w 1903 roku, prezentując obrazy wykonane w technice gumowej. Szybko opanowywał nowe techniki fotograficzne, a jego prace chętnie prezentowoano  podczas wielu wystaw. W 1931 roku został członkiem Fotoklubu Polskiego.

W początkach lat trzydziestych jak sam to określił "zawiesił działalność artystyczną" na rzecz publicystyki fotograficznej oraz działalności pedagogicznej.