Książka "O fotografii" którą napisała Susan Sontag to jednanajważniejszej w historii książki poświęconej fotografii. Wybitna amerykańska intelektualistka bada znaczenie i funkcję fotografii we współczesnym świecie. Książka została wydana w 1986 roku, przez Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Fotografia nie jest prostym skutkiem zetknięcia się fotografa z wydarzeniem: samo wykonywanie zdjęć stanowi zdarzenie i to zdarzenie jawnie uprzywilejowane. Fotografia ma prawo zakłócać, wdzierać się albo ignorować wszystko, cokolwiek się dzieje. Interwencja aparatu fotograficznego kształtuje nawet nasze odczucie sytuacji. Wszechobecność aparatów fotograficznych skłania do wniosku, że czas jest ciągiem ciekawostek, zdarzeń zasługujących na sfotografowanie. Łatwiej nam przeto żywić przekonanie, że skoro już coś się zaczęło dziać, powinno dobiec kresu w sposób naturalny, bez naszej interwencji podpowiadanej przez sumienie, jako że chodzi o wydobycie na światło dzienne czegoś innego - zdjęcia. Wydarzenie przeminie, ale zdjęcie zostanie, nadając utrwalonemu wydarzeniu pewien rodzaj nieśmiertelności i znaczenia, których bez zdjęcia byłoby ono pozbawione. (...)
Susan Sontag
O fotografii
- Autorka: Susan Sontag
- Tytuł oryginału: On photography
- Przekład: Sławomir Magala
- Projekt okładki i karty tytułowej: Zenon Januszewski
- Redaktor: Zofia Dubiszewska
- Wydawca: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1986
- Rok wydania: 1986
- ISBN: 83-221-0262-3
- Oprawa: miękka
- Ilość stron: 198
- Wymiary: 143x204mm
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Susan Sontag (1933-2004) amerykańska pisarka, eseistka, krytyczka, jedna z najważniejszych intelektualistek dwudziestego wieku. Jej znakiem rozpoznawczym były zawsze niezależność myśli i pełne pasji zaangażowanie. Autorka ważnych tekstów, które podważały przyjęte sposoby myślenia i wyznaczały nowe horyzonty humanistyki: "Przeciw interpretacji", "O fotografii", "Zapiski o kampie", "Choroba jako metafora". Pisała także powieści, m.in.: "Zestaw do śmierci", "Miłośnik wulkanów", "W Ameryce". Obrończyni praw człowieka, występowała przeciw wojnie w Wietnamie, w czasie stanu wojennego wspierała "Solidarność", a w 1993 roku w oblężonym Sarajewie wystawiła Czekając na Godota. Zawsze niepokorna, odważna i nieznosząca schematycznych uproszczeń, w ostrym tekście sprzeciwiła się propagandzie uprawianej przez rząd Busha po atakach z 11 września.