Stanisław Kazimierz Kossakowski. Kocham fotografię

Filmy

Hartwigowie

Najczęściej czytane

Książki o fotografii

Katalog fotograficzny

Tagi

Muzeum Historii Kielc Marceli Bacciarelli Włodzimierz Kałdowski Goczałkowice Zdrój Drac Karol Juliusz Lenkiewicz Adam Tyski Klub Fotograficzny KRON Agnieszka Pajączkowska Galeria ENGRAM Jastrzębie-Zdrój Helion Tarnowskie Góry

Stanisław Kazimierz Kossakowski. Kocham fotografię - album fotografii DSH

Album "Kocham fotografię" ze zdjęciami Stanisława Kazimierza Kossakowskiego. Książka zawiera ponad 160 unikatowych fotografii ze Żmudzi i z Warszawy z przełomu XIX i XX stulecia. Książka została wydana przez Dom Spotkań z Historią w Warszawie po wystawie "Portret epoki w obiektywie Stanisława Kazimierza Kossakowskiego" pokazywanej w 2016 roku.

W albumie znalazły się wybrane fotografie przechowywane w zbiorach Narodowego Muzeum Sztuki im. M.K. Čiurlionisa w Kownie oraz Fundacji Kossakowskiego.

Kolekcja zdjęć hr. Kossakowskiego to coś więcej niż zapisana na kliszach uroda nieistniejącego już świata, zdjęcia architektury, pałacowych wnętrz, wysmakowane pejzaże, portrety, stroje, a także aranżowane sceny rodzajowe i uliczne. Artysta chętnie fotografował swoją rodzinę, przyjaciół, gości Wojtkuszek i… samego siebie. Eksperymentował ze światłem i tłem, bawił się formą i konwencją. Talent autora, jego wyjątkowa wrażliwość, umiejętność odejścia od przyjętej w epoce konwencji i poczucie humoru, sprawiają, że fotografie mają charakter ponadczasowy, a jego mało znany dorobek z przełomu epok zasługuje na ważne miejsce w historii fotografii europejskiej.

Stanisław Kazimierz hrabia Kossakowski (1837-1905) był właścicielem majątku Wojtkuszki niedaleko Wiłkomierza (obecnie na Litwie), a także pałacu Kossakowskich przy ul. Nowy Świat 19w Warszawie. Był artystą, badaczem, heraldykiem, znanym kolekcjonerem i mecenasem sztuki. Pełnił liczne funkcje publiczne i społeczne. Nie zrobił wielkiej kariery politycznej, jak jego dziadek, Józef Dominik, łowczy Wielkiego Księstwa Litewskiego, uczestnik kampanii napoleońskiej czy ojciec - Stanisław Szczęsny - prezes heroldii Królestwa Polskiego i dyplomata, pełnił jednak eksponowane funkcje publiczne oraz podejmował liczne inicjatywy społeczne i kulturalne. Działał w wielu instytucjach dobroczynnych. Był współfundatorem przytuliska przy ulicy Wilczej w Warszawie, sędzią sądów honorowych, Prezydentem Miasta Wiłkomierz, a także jednym z fundatorów i Wiceprezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, współorganizatorem Warszawskiego Towarzystwa Fotograficznego. W latach (1894-1905) prowadził w Wojtkuszkach atelier i laboratorium fotograficzne. Był jednym z najoryginalniejszych fotografów swojej epoki.