Pozowane, podpatrzone. Fotografie Wojciecha Plewińskiego

Filmy

Hartwigowie

Najczęściej czytane

Książki o fotografii

Katalog fotograficzny

Tagi

Fotografia na świecie Lidzbark Warmiński Ruda Śląska Zbigniew Łagocki Anna Kutera Tadeusz Chrzanowski Galeria ŁTF Andrzej Millak Police Alexandr Glyadyelov Kevin Carter Mariusz Wieczorkowski

Pozowane, podpatrzone. Fotografie Wojciecha Plewińskiego / Posed, candid: Wojciech Plewiński’s photographs - album fotografii - Dom Spotkań z Historią 2023

Książka fotograficzna "Pozowane, podpatrzone. Fotografie Wojciecha Plewińskiego", wydana przy okazji wystawy fotografii Wojciecha Plewińskiego w zorganizowanej przez Dom Spotkań z Historią w Warszawie w 2023 roku.

Album zawiera fotografie artysty pochodzące głównie z lat 1950–1980. Całość uzupełniona została tekstami Aleksandry Boćkowskiej oraz Anny Brzezińskiej i Katarzyny Sagatowskiej.

Nasz wybór fotografii dokumentalnych prezentowanych na wystawie Pozowane, podpatrzone odzwierciedla podejście Plewińskiego do pracy – uważnego, czułego i zdyscyplinowanego formalnie obserwatora ludzi” – mówią kuratorki. – W drugiej połowie lat 50., gdy wszedł do zawodu, naszkicował przejmujący obraz powojennej Polski – zrujnowane i budzące się do życia Ziemie Zachodnie, niknące ślady przeszłości w cyklu Sklepiki. Seria SAM-y ukazuje, jak Polacy w latach 50. próbowali spełniać marzenia o własnych czterech kółkach. Istotną częścią wystawy są portrety artystów i intelektualistów oraz fotografie teatralne. Plewiński pracował dla najważniejszych polskich scen, fotografując aparatem tradycyjnym, na negatywach, bez lampy błyskowej – dla zachowania nastroju i plastyczności obrazu.

Wojciech Plewiński - architekt z wykształcenia, płetwonurek, myśliwy, narciarz i fotograf – człowiek o wielu pasjach. Na pytanie o zawód, odpowiada: fotograf. Twierdzi, że został nim przez przypadek. A jednak zawsze podróżował z aparatem, zawsze gotowy do naciśnięcia spustu migawki. Zrobił zdjęcia do ponad 500 okładek „Przekroju”, sfotografował ponad 800 spektakli teatralnych, zgromadził tysiące zdjęć w swoim archiwum. Jednak to, co wydaje się nam najważniejsze w postawie Plewińskiego, wymyka się liczbom. Jego dorobek fotograficzny splata się z biografią i barwną osobowością; to nieustająca ciekawość świata i ludzi, stała chęć przeżycia czegoś nowego i poczucie humoru.

Związany przez kilka dekad z krakowskim "Przekrojem" i najważniejszymi polskimi teatrami, nie ograniczał się wyłącznie do zdjęć zleconych. Podróżował z aparatem po Polsce i Europie, fotografował znajomych, zwykle wybitnych przedstawicieli polskiej kultury i sztuki. Część tych zdjęć powstawała na zamówienie, inne spontanicznie jako wynik czujnej obserwacji. Niektóre po prostu, by wykorzystać końcowe klatki filmu. Często powtarzał frazę, że "robił więcej niż potrzeba". Do redakcji czy teatrów przynosił znacznie więcej zdjęć, niż te zamówiły.

Fotografie zamieszczone w książce pochodzą ze zbiorów Wojciecha Plewińskiego, skany archiwalnych okładek "Przekroju" pochodzą z archiwum pisma.