Album "Magia świętokrzyskiego drzewa" z fotografiami Pawła Pierścińskiego, przedstawia piękno leśnych parków krajobrazowych, pozostałej tam zabudowy drewnianej oraz bogactwo kulturowe i przemysłowe ziemi świętokrzyskiej.
Nie było nas - był las... Przyszliśmy do niego dawno, bardzo dawno temu znad brzegu morza, bo dawał wszystko, co potrzebne do życia: karmił, ogrzewał, chronił, ubierał i zapewniał mieszkanie. Był niezawodny i - w przeciwieństwie do nas - zawsze przyjazny. Powoli, stopniowo, uzależniał nas od siebie tak dalece, że nawet dzisiaj nie potrafimy zrezygnować z jego darów. Dlaczego nie potrafimy? Przecież, nadal nigdzie nie usłyszymy takiej ciszy jak w lesie, w żadnym innym miejscu nie uda nam się tak szczera i bezpośrednia rozmowa z Panem Bogiem i z samym sobą.
Pan Bóg bez najmniejszej wątpliwości kiedyś mieszkał na Wyżynie Kielecko-Sandomierskiej, w całkowicie zarośniętych puszczą Górach Świętokrzyskich. Opuścił je dopiero w ostatnim okresie międzylodowcowym, jakieś 60 - 50 tysięcy lat temu, zdenerwowany coraz większą ilością przybywających tu dziwnych stworzeń, które nie umiały nawet powiedzieć "Pochwalony". Zabrał ze sobą to, czego poza Górami Świętokrzyskimi nawet on sam w Polsce nie znajdzie, czyli: jaskier iliryjski, stulisz miotłowy, gęsiówkę uszkowatą, przewiercień cienki, przetacznik zwodny i sierpnik różnolisty. Wziął też ze sobą nasiona i kilka kawałków różnych gatunków drzew, żeby potem, kiedy już będzie sobie budował dom, nie musiał aniołom zbyt długo tłumaczyć, co i jak.
A tych dziwnych stworzeń, czyli ludzi było z roku na rok coraz więcej. Góry Świętokrzyskie, stare, niskie i łatwo dostępne, robiły wrażenie, że same proszą te istoty o zasiedlanie. Najbardziej kusiły jaskinie, oferując niemal gotowe mieszkania. Najstarsze ślady obecności naszych antenatów odkryli archeolodzy w jaskini "Raj" koło Chęcin oraz w pobliżu kamieniołomu w Międzygórzu koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Gdy brakło jaskiń, a nowo skonstruowane narzędzia kamienne przestały służyć, wyłącznie do rozbijania czerepów wrogów dwu i czteronożnych - zaczęły powstawać pierwsze domy z gliny, kamienia i drewna. (...)
Magia świętokrzyskiego drzewa / The magic of the Świetokrzyskie wood
- Autorzy: Praca zbiorowa
- Fotografie: Paweł Pierściński oraz Elżbieta Szot-Radziszewska, Jacek Pernal, Zbigniew Stępak
- Teksty: Leszek Mazan, Elżbieta Szot-Radziszewska
- Tłumaczenie na język angielski: Hanna Mijas
- Dobór materiału: Jarosław Machnicki, Krzysztof Lorek
- Redakcja, korekta, podpisy: Elżbieta Brodowska-Skonieczna
- Projekt graficzny i redakcja techniczna: Jarosław Machnicki, Paweł Kowalski
- Wydawca: Norpol
- Rok wydania: 2006
- ISBN: 83-912355-4-8
- Ilość stron: 136
- Wymiary: 245x333mm
- Oprawa: twarda
- Język: polski, angielski
- Wydanie: pierwsze
Paweł Pierściński (1938-2017) - fotograf, publicysta, krytyk i teoretyk fotografii, działacz społeczny, regionalista, organizator ruchu fotograficznego pejzażystów polskich, komisarz ogólnopolskich wystaw fotografii krajobrazowej, redaktor i współautor między innymi almanachów fotograficznych: "Mistrzowie Polskiego Pejzażu" (2000) oraz "Kielecka Szkoła Krajobrazu" (2002). Twórca kierunku artystycznego pod nazwą Kielecka Szkoła Krajobrazu. Fotografował od 1952 roku, debiut wystawienniczy - 1955. Był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików (od 1964), Członkiem Honorowym ZPAF (od 1982), Honorowym Prezesem Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF w Kielcach (od 1985), członkiem honorowym wielu stowarzyszeń fotograficznych w Polsce. Był autorem ponad 250 wystaw indywidualnych, ponad 600 razy eksponował fotografie na wystawach w kraju i za granicą, otrzymał liczne medale, nagrody i dyplomy. Fotografie artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz w zbiorach muzealnych. Za twórczość fotograficzną oraz za społeczną działalność organizacyjną Paweł Pierściński otrzymał liczne odznaczenia państwowe, m.in. : Krzyż Oficerski oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, srebrną odznakę "Gloria Artis" oraz honorowe odznaczenia Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (FIAP) w Genewie. Największy zbiór fotografii Pawła Pierścińskiego, z których większość przekazał w darze, znajduje się w kolekcji fotografii Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach - jego rodzinnym mieście. Zmarł 22 maja 2017 r. w Kielcach. 12 stycznia 2018 r. miasto Kielce uhonorowało Artystę, odsłaniając Jego popiersie z brązu w Alei Sław XX wieku na Skwerze Szarych Szeregów.
Podobne artykuły: