Lucian Perkins - niezależny amerykański fotoreporter i twórca filmowy urodzony w 1952 roku. Obecnie koncentruje się głownie na projektach multimedialnych i filmach dokumentalnych. Ukończył Uniwersytet w Teksasie w Austin gdzie uzyskał dyplom z biologii. Karierę fotograficzną rozpoczął jako fotograf dla studenckiej gazety The Daily Texan po studiach fotograficznych u Garry'ego Winogranda.
W 1979 roku odbywa staż w The Washington Post, po którym został przyjęty w 1980 roku jako etatowy fotograf gazety. Przepracował w "The Washington Post" 27 lat. Obsługiwał dla swojej gazety codzienne wydarzenia na terenie Stanów Zjednoczonych. Fotografował wiele międzynarodowych konfliktów i kryzysów, w tym wojnę w byłej Jugosławii, wojny w Czeczenii, powstanie palestyńskie na Zachodnim Brzegu oraz wojny w Iraku i Afganistanie. Wyprodukował także pierwsze multimedialne, interaktywne projekty dla internetowej wersji The Washington Post - takie jak "Dzienniki Syberii i Finlandii".
Lucian Perkins był w 1995 roku współzałożycielem InterFoto organizacji non profit, Międzynarodowej Konferencji Fotoreportażu w Moskwie, która była organizowana corocznie w latach 1995 - 2005. Konferencja eksplorowała rosyjską społeczność fotograficzną, jednocząc lokalne, regionalne i międzynarodowe stowarzyszenia fotografów, kuratorów i liderów przemysłu w celu wymiany pomysłów, promować i kształć innych w sztuce profesjonalnej fotografii.
W 1996 roku Lucian Perkins i Leon Dash opublikowali książkę ilustrującą nagrodzone nagrodą Pulitzera wieloletnie dochodzenie zatytułowane "Rosa Lee: A Mother and Her Family in Urban America". W 1998 r. Perkins opublikował swoją kolejną książkę "Runaway Madness". Książka zawiera ponad 100 zdjęć zakulisowej historii popularnego nowojorskiego wydarzenia modowego. Perkins sfotografował modelki Kate Moss, Naomi Campbell, Christy Turlington, Shalom Harlow i wiele innych. Fotografował także dziennikarzy modowych, redaktorów mody i kupujących, a także publiczność. Opublikował również w 2013 roku książkę "Hard Art, DC", przedstawiającą początek sceny punk w Waszyngtonie w 1979 roku.
Lucian Perkins zdobył wiele prestiżowych nagród, w 1994 roku National Press Photographers Association (NPPA) przyznanało mu tytuł Newspaper Photographer of the Year. W 1996 roku otrzumał nagrodę World Press Photo of the Year za zdjęcie zrobione w ogarnietej wojną Czeczenii - chłopca wyglądającego przez okno autobusu pełnego uchodźców. Otrzymał dwie nagrody Pulitzera w kategorii Dziennikarstwo w 1995 roku wspólnie reporterem "Post" Leonem Dashem za czteroletnie badania nad skutkami wielopokoleniowego ubóstwa, analfabetyzmu, przestępczości i narkomanii mieszkających w Waszyngtonie. Drugą nagrodę Pulitzera otrzymał w 2000 roku wspólnie z Carol Guzy i Michaelem Williamsonem za fotoreportaż zdjęcia ilustrujące trudną sytuację uchodźców z Kosowa.
W 2011 roku był przewodniczącym jury w konkursie Grand Press Photo 2011.
Lucian Perkins wystawiał swoje prace w muzeach w Stanach Zjednoczonych w The Southeast Museum of Photography in Daytona Beach, Newseum w Waszyngtonie, San Francisco i Nowym Jorku. Zdjęcia znajdują się również w zbiorach The American Textile History Museum w Lowell Massachusetts, The Boca Raton Museum of Art na Florydzie oraz The Flint Institute of Arts in Flint, w stanie Michigan. Poza nimi wystawiał swoje prace w World Press Museum w Amsterdamie, ART in Embassies Program w Sarajewie w Bośnii, Hawanie na Kubie, Tokio w Japonii i Ankarze w Turcji.
Lucian Perkins mieszka obecnie w Waszyngtonie.
Strona www: http://www.lucianperkins.com