W rok po śmierci Krzysztofa Millera ukazała się książka, nad którą pracował do końca "Fotografie, które nie zmieniły świata" wydana przez wydawnictwo Agora. Najważniejsze zdjęcia, klasyka fotografii wojennej. Osobista historia pasji, radości z wykonywania zawodu, ale także ocierania się o śmierć, gorzkie rozliczenie z etosem fotoreportera dokumentującego najdramatyczniejsze wydarzenia najnowszej historii.

Opatrzony autorskim komentarzem zbiór fotografii, nie tylko wojennych, z których wiele stało się ikonami współczesności, a także opowieść o doświadczeniach na granicy emocjonalnej wytrzymałości i próbie przezwyciężenia związanej z tym traumy. Ten album nie jest ułożony spójnie, chronologicznie. Ma być chaosem i ma chaos tego świata opisać.

Ten album ma być jak strofa piosenki: „Siekiera, motyka, bimber, szklanka”. Ma być w nim rytm i rym fotografii, które zrobiłem. Rytm i rym niemieckich ekspresjonistów, anarchistów polskich i rosyjskich. Chciałbym miotać moją fotografią, tak jak oni miotali swoje bomby. Miotać rymem i rytmem brudnym, ale opowiadającym w sposób najbardziej dla mnie naturalny brudną historię czasu, który podglądałem. Tego w tym albumie będę się trzymał. A jak będę chciał, to się puszczę tej koncepcji. (…) Ten album nie jest ułożony spójnie, chronologicznie. Ma być chaosem i ma chaos tego świata opisać. A przez to opisać chaos panujący w głowie człowieka, który dwadzieścia sześć lat podgląda świat przez soczewkę obiektywu aparatu fotograficznego.

Krzysztof Miller

To więcej niż album i opus magnum zmarłego tragicznie przed rokiem fotoreportera, klasyka fotografii wojennej. To również zaskakująca opowieść o życiu z kamerą, ocieraniu się o śmierć, a także gorzkie rozliczenie z etosem fotografa dokumentującego najbardziej dramatyczne wydarzenia najnowszej historii świata. Ale przede wszystkim to zbiór zdjęć, z których wiele stało się swoistymi ikonami współczesności podanych z autorskim komentarzem Krzysztofa Millera. To zawarta w kadrze fotografii reporterska opowieść o przełomowych wydarzeniach historycznych, które były udziałem Krzysztofa Millera, ale również zapis oddający puls zmian społecznych w życiu z dala od frontu. Fotografie układają się w osobisty portret fotoreportera, autoironiczną, często krytyczną, pełną anegdot i wstrząsających epizodów, opowieść o kulisach wojennego dziennikarstwa. A także coś więcej: przełamującą tabu opowieść człowieka konfrontowanego z doświadczeniami na granicy emocjonalnej wytrzymałości i próbie przezwyciężenia wojennej traumy. Nie uważał dziennikarstwa za misję. Raczej za zadanie do wykonania, ale wykonania wzorowo, najlepiej jak się da. Czyli na własne oczy, z bliska, na wyciągnięcie ręki, bo inaczej w ogóle nie warto.

Wojciech Jagielski

Fotografie, które nie zmieniły świata

• Autor: Krzysztof Miller
• Wstęp: Wojciech Jagielskie
• Wydawnictwo: Agora
• Rok wydania: 2017
• ISBN: 9788326823992
• Typ okładki: twarda
• Liczba stron: 224
• Wymiary: 230x260 mm
• Język publikacji: polski
• Wydanie: pierwsze

Krzysztof Miller (1962-2016) - fotoreporter. Wielokrotny mistrz Polski juniorów i seniorów w skokach do wody z trampoliny i wieży. Od 1986 autor zdjęć dla pism drugiego obiegu. Od 1989 roku był związany z "Gazetą Wyborczą". Tworzył przede wszystkim reportaże z wydarzeń. Podczas swoich reporterskich dyżurów bywał na wydarzeniach politycznych – wizytach prezydentów czy premierów, w sejmie. To jednak nie było jego domeną. Podobnie ze sportem i zdjęciami kulinarnymi. Był jednak przenikliwym obserwatorem życia codziennego w każdym rejonie świata. Jeszcze w pierwszym roku pracy dla Gazety, fotografował przemiany polityczne w Polsce, Czechosłowacji i Rumunii. W tej ostatniej zetknął się po raz pierwszy z krawymi zajściami i musiał je sfotografować. W kolejnych latach często wyjeżdżał w rejony wojen i konfliktów. Był nazywany najważniejszym polskim fotoreporterem wojennym. Najważniejszym w jego zdjęciach był zawsze człowiek - bez względu na stanowiska i tytuły. Zmagał się z depresją i stresem pourazowym (PTSD). W 2013 wydał książkę "13 wojen i jedna. Prawdziwa historia reportera wojennego". W 2014 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2016 roku został przyjęty do ZPAF. Zmarł tragicznie 9 września 2016 r.

Podobne artykuły: