Album Janusza Nowackiego "Pejzaże z drogi do ciszy" zawiera 86 fotografii artysty z dwoma tekstami Andrzeja Niziołka - barwny esej o zdjęciach z Tatr, oraz Moniki Piotrowskiej i opowieść o fotografie, nurku, galerzyście, instruktorze, słowem - o ciekawej i niełatwej osobowości. Album Fundacja Instytut Fotografii Pro Fotografia w 2015 roku.

Klasyk polskiej fotografii pejzażowej, ma wreszcie książkę, zawierającą jego zdjęcia najważniejsze. Ten album stanowi jednoznaczne świadectwo, że Janusz Nowacki to Ansel Adams polskiej fotografii. Piękne, doskonale skończone fotografie ważą w sobie tematy, pochłaniające go przez wiele dekad. Niektóre z tych obrazów pojawiały się dotąd na wystawach, w niewielkich drukach, nigdy jednak nie zostały zestawione w całość. Dopiero w tym albumie widać, że wszystkie stanowią jeden utwór. Że ich autor przez całą drogę komponował jedno, wielowątkowe dzieło. W tym tomie odsłania się dzieło życia Janusza Nowackiego. Pejzaże z drogi do ciszy to wielkie podsumowanie i wielkie otwarcie. Wszystkie najważniejsze refleksje nad istnieniem autor wypuszcza w świat w jednym dramacie. Pierwszy akt: woda. Jej bezkres i cisza w niej samej rozwijają się w wielką symfonię, później - w elegancki koncert kameralny. Akt drugi: drzewa. Wysokie i bogate w treści jak gotyckie katedry buki. Zmiana scenografii i żywioł szybujących w górę, ku światłu, buków zastępuje potężny spektakl wiekowych dębów – uosobienie tajemnicy i walki o trwanie. Akt ostatni: góry. Karkonosze - potykanie się o legendy. I w końcu Tatry - ogromna cisza. Spokój. Wieczność.

Ciągłe jeżdżenie Nowackiego w góry dla utrwalania konkretnych chwil, momentów, zjawisk atmosferycznych, trwających nieraz kilka, kilkanaście sekund, podkreśla naturę fotografii, którą jest chwytanie ulotnego światła i czasu. Fotografia łapie to, co rozwiewa się na naszych oczach – po to, by choć obraz utrwalić, by przekroczyć choć w ten sposób czas i znaleźć się w sferze, w której jest TRWANIE. A to wydaje mi się istotą fotografii. Dawanie poczucia trwania - tak człowiekowi potrzebnego. Fotografia Janusza Nowackiego jest otwarta. Nikt, kto osiąga w swojej sztuce wewnętrzną wolność, nie potrzebuje się martwić o to, co nowego wymyślić i stworzyć. Nie musi się o to martwić także ten, kto nie zapomina o pokorze wobec tajemnicy istnienia.

Andrzej Niziołek

Nurkowanie dało mu metodę, trening koncentracji. Pierwszą rzeczą, której trzeba nauczyć się pod wodą, jest spokój. Liczy się opanowanie, czytelne komunikaty i intuicja. Partner musi cię zrozumieć natychmiast, a ty jego, dajecie znaki albo się domyślacie. […] - Dopiero teraz zdaję sobie sprawę, że od wszystkich, z którymi współpracuję, wymagam, żeby mnie rozumieli bez słów. Może niesłusznie... – frasuje się, badając oczy rozmówcy. Każde wypływanie na powierzchnię jest łapaniem głębokiego oddechu, smakowaniem nabierania w płuca powietrza. Wynurzanie z głębokiego jeziora jest raptownym przedzieraniem się ku jasności. Z mroków niezbadanego – ku otwartej przestrzeni. Nowacki odkrył tą drogą pejzaż.

Monika Piotrowska

Pejzaże z drogi do ciszy

• Fotografie: Janusz Nowacki
• Teksty: Andrzej Niziołek, Monika Piotrowska
• Tłumaczenie: Dorota Bulińska
• Projekt graficzny: Wojciech Miatkowski
• Wydawca: Fundacja Instytut Fotografii Pro Fotografia
• ISBN: 978-83-931621-1-6
• Rok wydania: 2015
• Ilość stron: 132
• Wymiary: 280x242mm
• Oprawa: twarda
• Język: polski, angielski
• Wydanie: pierwsze

Janusz Nowacki - urodził się w 1939 roku w Poznaniu. Debiutował w 1964 roku ekspresyjnymi portretami muzyków jazzowych. W latach 1973-81 realizował Warsztaty Fotograficzne - autorski program animacji życia fotograficznego w Wielkopolsce, sytuujący się w nurcie "fotografia poza galerią". Założyciel i kurator Galerii Fotografii PF w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, którą kierował w latach 1993 - 2004. Jeden z inicjatorów i twórców lobby fotograficznego w nowych warunkach Polski lat 90. Założyciel Studia DiM, które w początkach lat 80. odegrało ważną rolę w diaporamie. Od połowy lat 80. jeden z wyróżniających się przedstawicieli polskiej fotografii pejzażowej, szczególnie w tematyce tatrzańskiej. Członek Honorowy Stowarzyszenia Twórców Fotoklub RP i Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor książek fotograficznych: RAZEM '81, TWARZE JAZZU. Uhonorowany m. in.: Medalem ZPAF Za zasługi dla rozwoju fotografii w Polsce, Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania, Nagrodą Artystyczną Marszałka Wielkopolskiego, Odznaką honorową Zasłużony dla kultury polskiej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wystawy indywidualne: Galeria Prezentacje, Toruń; Muzeum Okręgowe, Gorzów Wlkp; Galeria Korytarz, Jelenia Góra, Galeria ZPAF, Kielce, Instytut Polski, Praga (Cz), Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra; BWA, Jelenia Góra; Galeria PAcamera, Suwałki; Galeria Pusta, Katowice; Salon ŁTF, Łódź, Legnickie Centrum Kultury, Legnica, Centrum Kultury i Sztuki, Kalisz, Muzeum Karkonoskie, Trutnov (Cz). Wystawy zbiorowe: Polska Fotografia Intermedialna lat 80. BWA Poznań, Twórcy poznańskiej fotografii 1895 - 1989 Galeria Miejska Arsenał, Poznań; Bliżej fotografii, BWA Jelenia Góra, Fotografia roku '97, Pałac Sztuki, Kraków; Fotografia poznańska Muzeum Narodowe, Poznań - Czarno na białym, Dom Fotografii, Hanower; Metamorfozy fotografii, Galeria "10", Brno (Cz), Biennale Fotografii Górskiej, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra; Góry w pięciu odsłonach, MHF, Kraków.

Podobne artykuły: