Janusz Nowacki - urodzony w 1939 r. w Poznaniu. Honorowy członek ZPAF. Fotograf dźwięku i ciszy, mistrz diaporamy, autor hasła: „fotografię usłyszeć, muzykę zobaczyć”. Dokumentalista i wybitny pejzażysta, a w latach 90. XX wieku jeden z najważniejszych inicjatorów i twórców lobby fotograficznego w nowym, wolnorynkowym systemie Polski; założyciel autorskiej prestiżowej Galerii Fotografii „pf” i jej wieloletni kurator. Debiutował 1965 roku ekspresyjnymi portretami muzyków jazzowych fotografując na festiwalu Jazz Jamboree.

W latach 70. zafascynowały go performerskie działania w ramach awangardowej grupy „Zbliżenie”; realizował też autorski program warsztatów fotograficznych w małych miejscowościach (19 edycji), oparty o zapis dokumentalny, wpisujący się w nurt tzw. „fotografii poza galerią”. W latach 80. wrócił do fotografii klasycznej i skoncentrował się na pejzażu. W rezultacie stworzył trzy serie tematyczne, które są esencją jego twórczości: woda (1980-83), drzewa (od 1982 r. „Buki”, „Dęby”) i góry (od 1985 r., zdjęcia z Tatr i Karkonoszy). W latach 1977-1985 skomponował też dziewięć diaporam (pokazów zdjęć na slajdach, połączonych z muzyką w jeden utwór), stając się jednym z najlepszych ich twórców w Polsce.

Jego fotografie prezentowano na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Prace artysty znajdują się one w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu i Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Tatrzańskim Parku Narodowym w Zakopanem, Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze, Muzeum Fotografii w Charkowie (Ukraina). Jest laureatem szeregu prestiżowych nagród w konkursach fotograficznych i diaporamy.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał mu Odznakę Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Członek Honorowy Związku Polskich Artystów Fotografików.