Na temat portretu powstało wiele książek i artykówłów, część z nich to głównie wskazówki techniczne, rozważania na temat typu oświetlenia stosowanego w fotografii portretowej czy użytego sprzętu fotograficznego. Tym razem nie będzie dokładanych wskazówek jaki powinien być optymalny obiektyw, jak ustawiona przesłona czy odpowiedni czas naświetlania. Posiadany sprzęt jest ważny, ale nie najważniejszy. Aparat to tylko narzędzie w naszych rękach. Niezależnie czy to zaawansowana lustrzanka cyfrowa czy mały aparat kompaktowy.
Zapominamy natomiast często o tym że, znakomita większość portretów powstaje w sposób naturalny, gdy człowiek jest rozluźniony i wolny od napięcia towarzyszącemu podczas "oficjalnych" sesji zdjęciowych. Dobre zdjęcie portretowe powinno odzwierciedlać w sposób odkrywający coś z osobowości naszego modela lub modelki.
Przemyślana kompozycja, wyczucie chwili, odpowiedni kadr i zdolność uchwycenia nieskrępowania osoby fotografowanej to czynniki, które są bardzo pomocne w tworzeniu doskonałego portretu.
Olbrzymie znaczenie w fotografii portretowej ma zastosowany kadr. Twarz ludzka jest głownym motywem obrazu, istnieje więc wiele różnych sposobów umieszczania jej w kadrze. Uderzające kompozycje mogą pomóc w podkreślaniu cech modelki, ale nie ma potrzeby obejmować kadrem całości postaci - lub nawet całej twarzy.
"Reguła trzech, lub złotego podziału, jest klasyczna zasadą kompozycji. Należy wyobrazić sobie cztery linie dzielące kadr na trzy równe części poziome i trzy równe części pionowe. Rozmieszczenie elementów kompozycji na tych wyobrażonych liniach pomoże w zrównoważeniu obrazu. Skadrowanie obiektu lub tylko jego części w taki sposób, aby znajdował się on w miejscu przecinania się linii, pomoże w zogniskowaniu na nim uwagi. Portrety czesto zyskują, jeśli głowa modela lub zbliżenie jego oczu znajdzie sie na przecięciu linii lub w ich pobliżu"
Pamiętajmy o tym że najczęstszym powodem braku "charakteru" wykonanego portretu jest zwykle zbyt duża ilość zawartych w obrazie informacji. Przy ocenie ekspozycji sprawdzmy czy możliwe jest ciaśniejsze skadrowanie obrazu poprzez zbliżenie się do modelki lub użycie dłuższej ogniskowej obiektywu.
Uchwycenie odpowiedniego momentu w fotografii jest wszystkim. Od ułamka sekundy zależy, czy uchwycimy odpowiedni nastrój osoby fotografowanej. W miarę zdobywania doświadczenia, zdobędziemy wyczucie uchwycenia odpowiedniego momentu by nacisnąć spust migawki. Warto dobrze zapoznać się z możliwościami i działaniem używanego aparatu. Cierpliwość i szybka reakcja są nieocenionymi wartościami w fotografii portretowej.
Kiedy ludzie są spięci, rzadko uda nam się wydobyć z nich to "coś", stanowią wtedy kiepski materiał do portretowania. Nastrój otoczenia oraz zachowanie fotografa bardzo wpływa na ostateczny rezultat. Ważne by osoba portretowana i fotograf, czuli iż współuczestniczą w całym procesie tworzenia portretu.
Jednym ze sposobów uzyskania zrelaksowanego i naturalnie wygladającego portretu jest zapewnienie swobody i wygodyosobie portretowanej. Nie musi ona siedzieć, powinna być jednak tak ustawiona by uniknąć sztywności i atmosfery wyczekiwania. Często pojawiających się zaraz po pytaniu fotografa " Czy mógłbym Pani/u zrobić zdjęcie" - jeśli chcesz uniknąć "gęstej" atmosfery wystrzegaj się tego typu pytań. Zwykle ludzie którym robi się zdjęcia, często nie wie co zrobić z rękoma, dlatego fotograf powinien zadbać żeby ręce modela były czymś zajęte np. papieros czy długopis spowoduje ze model poczyje się pewniej.
Na koniec jeszcze jedna uwaga. Wykonując portret warto zachować wiele ostrożności stosując duże zbliżenia przy fotografowaniu z bliska głowy modela, ponieważ może to spowodować efekt zauważalnego zniekształcenia rysów twarzy przez nieproporcjonalne powiększenie nosa i podbródka. Jako ogólna zasadę trzeba przyjąć iż odległość minimalna od osoby fotografowanej powinna wynosić około półtora metra. Jeśli chcemy otrzymać efekt większego zbliżenia , można użyć obiektywu o dłuższej ogniskowej.
Tyle na początek. W dalszych częściach poradnika przedstawię różne typy fotografii portretowej, portret z ukrycia, rodzinny czy portret wykonany na wakacjach.
{nomultithumb}