Galerii Muzeum S. Staszica w Pile zaprasza w piątek 8 listopada 2019 roku, o godz. 18.00 na wernisaż wystawy fotografii Jacka Lalaka pt. "Barcelona 1926". Wystawa potrwa do do do 1 grudnia 2019 roku.

Najbardziej interesujące są takie fotografie, które mimo iż silnie zanurzone w autonomii medium, przekraczają jednocześnie zewnętrzny, czysto estetyczny wymiar przekazu, czyniąc z niego atrakcyjną platformę autorskiego komunikatu.

Mocno zaznaczona wizualność, wygenerowana techniką kamery otworkowej, połączona z efektem fotografii natychmiastowej, wzbogacona plastyczną ingerencją w strukturę gotowego obrazu – to działania skrywające w istocie konceptualny zamiar, mający na celu zabieg tyle artystyczny, co – w pewnym sensie – dydaktyczny. Nawiązując do powszechnie znanych postaci, a także fotografii – ikon, funkcjonujących od lat w kulturze wizualnej, wykorzystując podobizny osób sobie współczesnych, Jacek Lalak zaprasza nas do swoistej gry opartej o skojarzenia, dając widzowi możliwość samodzielnego odczytania wielopoziomowej zawartości prezentowanych obrazów. Skojarzenia, inteligentny pastisz, atrakcyjna stylistyka retro, antydatowanie, a także odmitologizowanie szczególnego rodzaju foto-archetypów, to główne cechy tej niezwykle ciekawej wypowiedzi znanego wrocławskiego fotografa.

prof. Piotr Komorowski

W pracach Jacka Lalaka mieszają się techniki: fotografii natychmiastowej i otworkowej, a finalnie dużych sepiowanych wydruków. Wykonane przez niego portrety zaprezentowane zostały w sposób sugerujący, że powstały na przestrzeni 150 lat oraz w różnych, odległych od siebie miejscach. Zatem gra z odbiorcą prowadzona jest przez autora zarówno w warstwie estetycznej - w wyborze konwencji obrazowania - jak również w opisie samych prac. Wywoływane przez Jacka Lalaka doświadczenie dysonansu poznawczego u odbiorców to przykład akcentowania przez niego świata wyobrażonego i wykreowanego przez fotografię w umyśle widza, względem świata zarejestrowanego przez aparat. Cykl Barcelona 1926 wyraźnie odwołuje się do trwale obecnej w humanistyce refleksji nad koncepcją prawdy i fałszu w fotografii a także jej medialnym charakterem.

Mateusz Palka

Zamieszczony cytat jest fragmentem wstępu do katalogu wystawy „Inscenizacje. Współczesna fotografia w Republice Federalnej Niemiec” z 1988 roku. Autorem tekstu jest Andreas Müller – Pohle, redaktor i wydawca „European Photography”, fotograf, teoretyk sztuki, znany popularyzator fotografii inscenizującej. We wstępie autor szczegółowo opisuje różne rodzaje inscenizacji w fotografii, oraz charakteryzuje dwa typy fotografów: znalazcę i wynalazcę. Mogę stwierdzić iż znajduję się w tej drugiej grupie. Któż jest wynalazcą według autora? Zacytujmy: „Wynalazcą jest ten, kogo natura zawiodła. Właśnie to cechuje współczesny stan fotografii: rzeczywistość która jest naturalnym odniesieniem fotografa, zaczęła go zawodzić. Jeżeli jednak rzeczywistość zawodzi, to należy wynaleźć ją na nowo”

Realna rzeczywistość jest zmienna, każda czynność fotografowania zamraża ją. Każda fotografia „mówi”: to już było. Nie da się powtórzyć raz zarejestrowanego momentu.

Zadałem sobie kiedyś pytanie: cóż w takim razie wykonuję tworząc fotografię? I odpowiedziałem, że stwarzam RZECZYWISTOŚĆ FOTOGRAFICZNĄ. W ten sposób definiuję swoją fotografię. Wykorzystując rozmaite techniki fotograficzne (np. guma dwuchromianowa, fotografia otworkowa, natychmiastowa, bezkamerowa oraz cyfrowa ) tworzę fotografię inscenizującą prezentując własny świat fotograficzny. Technika jest tutaj tylko środkiem, warsztatem, który fotograf musi mieć opanowany aby go odpowiednio wykorzystać. Tworząc osobistą rzeczywistość fotograficzną prezentuję ją widzowi, do jego osobistej interpretacji. Interpretacja tej rzeczywistości zależy od wielu czynników, gdyż fotografia nie przedstawia tego co on widzi ale to co sobie wyobraża. Zależy to od wielu czynników, takich jak: wiedza, wrażliwość, wyobraźnia. Każdy będzie na swój sposób interpretował tę fotograficzną rzeczywistość gdyż FOTOGRAFIA JEST LUSTREM, W KTÓRYM ODBIJA SIĘ WRAŻLIWOŚĆ WIDZA.

Jacek Lalak - urodzony w 1948 roku w Gorzowie Wielkopolskim. Artysta fotografik, członek ZPAF w Okręgu Dolnośląskim. Absolwent Politechniki Poznańskiej (Technika Świetlna). Działalność twórczą prowadzi od 1971. roku Uczestniczył w wielu konkursach i wystawach w kraju i za granicą. Brał udział jako fotoreporter w dwóch pielgrzymkach Jana Pawła II w Polsce. Współpracował z rozmaitymi grupami twórczymi, np. „Format“, „Zespół 4+“, czy ruch Foto-Medium-Art. Jest autorem wielu indywidualnych wystaw, z których najważniejszymi są: trzyczęściowa ŚLADY (Pamięć-Dotyk-Naświetlenia), BARCELONA 1926, THE BLACK SUN-CONTINUUM, OGRODY ROZKOSZY ZIEMSKICH - NOTATNIK. W działalności twórczej wykorzystuje budowane osobiście kamery otworkowe jak również technikę gumy dwuchromianowej. Tych trudnych technik uczył młodzież na zajęciach w MDK we Wrocławiu. Wiele lat pracował we Wrocławskich Szkołach Fotograficznych Pho-Bos, Afa. We wrześniu 2016 roku prowadził polsko-niemieckie warsztaty fotograficzne „Wrocław Przez Otwór”, zakończone wystawami w Domu Edyty Stein we Wrocławiu oraz w Ausstellungsraum des Anhaltischen Kunstvereins w Dessau. Podsumowaniem przedsięwzięcia jest wydawnictwo albumowe „Continuum”. Laureat nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego (2011) za całokształt pracy twórczej w dziedzinie fotografii artystycznej. Został również wyróżniony Odznaką Honorową Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2017).

Kurator galerii: Wojciech Beszterda.

Jacek Lalak - Barcelona 1926