Katalog "Henryk Tomaszewski i jego zespół na zdjęciach Stefana Arczyńskiego" wydany przy okazji wystawy fotografii która miała miejsce w Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu w 2017 roku.
Po wojnie Stefan Arczyński otworzył zakład fotograficzny przy ulicy łokietka we Wrocławiu. Przypadek sprawił, że zdjęcia jego ówczesnej narzeczonej, baleriny Eryki Tomaszewskiej zwróciły uwagę Henryka Tomaszewskiego (zbieżność nazwisk jest całkowicie przypadkowa). Później stefan Arczyński wspominał:
- Przyszedł facet z ulicy i pyta, czy zrobię zdjęcie w ruchu. Robiłem wtedy dla przedsiębiorstwa Ruch pocztówki. Patrzę więc na niego nieco zaskoczony, a on wykręca przede mną piruet!
Stefan Arczyński przyjaźnił się z Henrykiem Tomaszewskim od lat 50. Jego fotografie dokumentują historię Teatru Pantomimy. Przez lata dokumentował twórczość teatralną Henryka Tomaszewskiego, a także portretował wybitnego mima w sytuacjach prywatnych oraz podczas licznych sesji. Stefan Arczyński, swoim wspaniałym dorobkiem artystycznym, w pełni zasłużył na miano nestora polskiej fotografii.
Wypowiedzi zamieszczone w katalogu pochodzą z: wywiadu udzielonego Magdzie Podsiadły przez Stefana Arczyńskiego, oraz tekstu Jerzego Kozłowskiego w pozycji Obecność aktora wydanej przez Teatr Narodowy pod red. Marcina Rochowskiego (Warszawa 2008), wywiadów z Henrykiem Tomaszewskim w Odrze (6/1976), Teatrze (1/1986) i Didaskaliach (7/35), rozmów Małgorzaty Bruder z Lidią Cichocką-Arczyńską, Ludmiłą Dąbrowską, Henryka Stankiewiczówną, Anatolem Krupą, Kazimierzem Wiśniakiem.
Henryk Tomaszewski i jego zespół na zdjęciach Stefana Arczyńskiego
- Koncepcja i organizacja wystawy: Małgorzata Bruder, Magdalena Raniszewska, Tomasz Gąsior
- Redakcja katalogu: Katarzyna Ślipko-Jastrzębska
- Skanowanie i obróbka cyfrowa fotografii: Tomasz Gąsior, Paweł Passowicz
- Skład i redakcja techniczna: Agnieszka Matkowska
- Współpraca redakcyjna i projekt okładki: Piotr Gardecki
- Wydawca: Muzeum Miejskie Wrocławia
- Rok wydania: 2017
- ISBN: 978-83-65464-13-2
- Oprawa: miękka
- Ilość stron: 80
- Wymiary: 210x260mm
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Stefan Arczyński (1916-2022) - wybitny polski fotografik, nestor fotografii wrocławskiej, członek ZPAF. Urodził się w 1916 roku w Essen w rodzinie polskich emigrantów z Wielkopolski. Od 1934 roku uczył się zawodu, a następnie pracował w zakładzie fotograficznym w Essen. Jedne z pierwszych zdjęć zrobił na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku. Jako obywatel III Rzeszy został wcielony do batalionów robotniczych, a po półrocznej służbie został powołany do służby w Luftwaffe. Fotografii zawdzięcza fakt, że skierowany został do obróbki zdjęć lotniczych, unikając bezpośredniego uczestnictwa w ataku na Polskę. Wraz ze swoją jednostką lotniczą stacjonował początkowo we Francji, potem przez Polskę, Ukrainę został przeniesiony pod Stalingrad. W 1944 roku został poważnie ranny. Po rekonwalescencji został ponownie wysłany na front wschodni, gdzie dostał się do niewoli na Łotwie. Po zakończeniu II Wojny Światowej, otrzymał obywatelstwo polskie, dzięki pomocy władz w Kamiennej Górze, Arczyński otworzył tam w 1946 roku swój pierwszy warsztat fotograficzny. W 1950 roku przyjechał do Wrocławia. Dokumentował zniszczenia i odbudowę Wrocławia i Dolnego Śląska, z aparatem fotograficznym przemierzył całą Polskę. Autor setek tysięcy zdjęć publikowanych przez lata w wielu czasopismach i w dziesiątkach wydawnictw poświęconych historii, kulturze i sztuce Wrocławia. Wielką pasją Stefana Arczyńskiego były podróże po świecie, zwiedził niemal wszystkie kontynenty, niektóre miejsca odwiedzając wielokrotnie. Z każdej wyprawy przywoził setki fotografii, na których utrwalił wygląd miast, przyrodę i codzienne życie ludzi. Od 1956 roku regularnie wystawiał swe prace. Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, na których był wielokrotnie nagradzany, wydał również wiele albumów. Twórczość artysty charakteryzowała się perfekcją warsztatową i rzemieślniczą dokładnością. Nigdy nie uległ chwilowym modom czy prądom artystycznym. Za swoje osiągnięcia otrzymał m.in. w 1977 roku Złoty Krzyż Zasługi, jest dwukrotnym laureatem Nagrody Miasta Wrocławia, w 1992 roku otrzymał Śląską Nagrodę Kulturalną przyznawaną przez rząd Dolnej Saksonii, a w 2011 roku został uhonorowany Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
Podobne artykuły: