Ferrotypia - technika otrzymywania obrazów fotograficznych jej nazwa pochodzi od łac. słowa ferrum (żelazo). Po pierwszej metodzie - dagerotypii, następnie ambrotypii, zastosowano jako nośnik płytki żelazne pomalowane na czarno. Do naświetlenia obrazu na płytce żelaznej wykorzystano tak jak w ambrotypii światłoczułą powłokę kolodionową. To właśnie tworzywo (kolodion), które w dużej mierze przyczyniło się do rozwoju fotografii, zostało odkryte w roku 1851 przez Fryderyka Scotta Archera.