Album "Jazzowe dzieje Polaków. Biografia wielogłosowa" Andrzeja Wasylewskiego to powieść o polskim jazzie największych twórców muzyki tego gatunku. Ksiązka została wydana przez Instytut Pamięci Narodowej w 2018 roku. Premiera albumu miała miejsce w w Piwnicy pod Baranami podczas 63. Krakowskich Zaduszek Jazzowych. Do albumu dołączone zostały 4 płyty DVD z filmami i koncertami jazzowymi.
W książce znalazły się rozmowyautora z m.in. Jerzego Dudusia Matuszkiewicza, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Michała Urbaniaka, Andrzeja Trzaskowskiego, Zbigniewa Namysłowskiego, Wojciecha Karolaka, Tomasza Stańki czy Włodzimierza Nahornego.
Z muzykami rozmawiał reżyser i operator filmowy Andrzej Wasylewski, który całość uzupełnił zdjęciami z żartobliwym komentarzem Wojciecha Karolaka oraz czterema krążkami DVD z filmem "Jazzowe dzieje Polski", koncertem Jarka Śmietany i muzycznym filmem biograficznym - "Andrzejowi Trzaskowskiemu pro memoria".
Zaduszki Jazzowe w nocy z 1 na 2 listopada 1958 r. w Krakowie przy ulicy Bogatki 3. To nie było niestety wejście smoka, raczej zajączka, wejście małego zajączka, Karolaka. Chociaż nie wiem, jak bym się starał, żeby z tego, co mówię, nie wyzierała nostalgia za tymi czasami, to jednak przebija się ona w sposób nieunikniony. W domu jestem za to bardzo krytykowany i słusznie, bo nie powinno się żyć przeszłością. Ale nic na to nie poradzę, każdy normalny człowiek wspomina z największym sentymentem lata, kiedy miał ich dwadzieścia czy dwadzieścia parę. Są też pewne niezmienne upodobania, można mieć takie. Jestem jednym z tych upartych ludzi, którzy uwielbiają sytuacje z tamtej epoki, np. kocham sposób ubierania się z przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Nic te go nie przebije. Kobiety były wtedy najpiękniejsze, bo chodziły w szpilkach, w spódnicach na sztywnych halkach, były najbardziej kobiece. Do tych czasów tęsknię. Nie wiem, czy to fizjologia, ale już nigdy potem bez tak nie pachniał, jak wtedy. Nie mam żadnych skłonności do pisania wierszy, nie należy mnie podejrzewać, żebym leciał jakąś banalną literaturą. Po prostu pamiętam zapach Plant krakowskich na wiosnę w tam tych latach. I nigdy już potem nic tak nie pachniało. (...)
Dobrze mieć przyjaciela, który spoglądając na twoje książki, gdzieś pod sufitem dostrzeże zmęczone pękate tekturowe teczki, i najlepiej gdyby w nich były jakieś notatki, maszynopisy odłożone tam przed laty, po które sięgnie ktoś słusznego wzrostu, jak Mikołaj Ł. Lipowski. - Jazzowe dzieje Polaków. Biografia wielogłosowa?!... Teczki 26 wybitnych artystów, ludzi jazzu, dzieje gotowe... a to stąd, że często przed filmowymi zdjęciami zapisywałem lub nagrywałem rozmowy z nimi - bohaterami moich jazzowych filmów i programów telewizyjnych robionych w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Zachowane na setkach stron maszynopisu rozmowy po wielu latach leżakowania skupiły moją uwagę. Przeczytane na nowo, najsmaczniejsze, nieco udramatyzowane, ułożone w ciągu historycznym, tylko nieliczne - później uzupełnione, już bez moich pytań i komentarzy jawią się jak monolog jednego wzorcowego polskiego człowieka jazzu. Dziś opatrzyłem je niezbędnymi przypisami i biogramami.
Jazzowe dzieje Polaków. Biografia wielogłosowa
- Autor: Andrzej Wasylewski
- Projekt graficzny: Maciej Buszewicz
- Redakcja: Irmina Samulska
- Korekta: Maria Aleksandrow
- Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej
- Rok wydania: 2018
- ISBN: 978-83-8098-348-9
- Oprawa: twarda + kartonowe etui
- Ilość stron: 336
- Wymiary: 345x250 mm
- Język: polski
- Wydanie: pierwszwe
Andrzej Wasylewski (ur 1937 r.) polski reżyser, scenarzysta i operator filmów dokumentalnych o tematyce muzycznej i publicystycznej oraz spektakli Teatru Telewizji oraz fotograf i pisarz. W roku 1968 odbył staż we francuskiej telewizji ORTF w Paryżu. W latach 1969-1976 w krakowskiej telewizji realizował spektakle teatralne, cykle programów poetycko-muzycznych, programy estradowe. Od 1976 roku na etacie reżysera w TVP w Warszawie dla Redakcji Muzyki Poważnej i Zespołu "Studia 2" zrealizował ok. 40 filmów dokumentalnych i programów muzycznych. Reżyserował też widowiska estradowe w Poznaniu, Warszawie, Opolu. W latach 1975-79 reżyserował filmy dla norweskiej NRK, TVP, WFO, a od 1980 - filmy i programy w Sender Freies Berlin i Sudwestfunk Baden-Baden. W latach 1981-93 pracował we Francji dla Antenne 2 , TF1 i Point du Jour Production i Micromegas. Od 1991 realizował programy i filmy dokumentalne dla TVP. Andrzej Wasylewski za swoje filmy otrzymał wiele nagród i wyróżnień.
