Album "Ratusz wrocławski" prezentuje fotografie wykonane przez Stefana Arczyńskiego, przedstawiające Ratusz we Wrocławiu, który należy do najciekawszych miejskich zabytków architektonicznych, oraz najlepiej zachowanych historycznych ratuszy w Polsce. Nazywany perłą architektury gotyckiej Dolnego Śląska. Album został wydany w 1998 roku, przez Muzeum Historyczne we Wrocławiu.
Przedstawiony tutaj wizerunek Wrocławskiego Ratusza, koncentruje uwagę na jego najważniejszych wartościach, decydujących o wyjątkowości budowli. Gdy się analizuje tak wybitne dzieło schyłku średniowiecza, trzeba brać pod uwagę także szersze tło przestrzenne ówczesnego Wrocławia - miasta zupełnie innego niż jest obecnie, o wielokrotnie mniejszej skali i odmiennym charakterze. Najstarsze plany i widoki końca XV i połowy XVI w. ukazują w obrębie fortyfikacji skromną zabudowę wąskich i jakby ciasno stłoczonych kamieniczek mieszczańskich, kształtem podobnych do siebie, wśród których masywnością brył i wysokością wież wyróżniają się tylko kościoły i siedziba miejskiej władzy. Ten kontrast powodowa!, że Ratusz zawierający najbogatszy wystrój zewnętrzny, jeszcze mocniej był wtedy postrzegany jako najważniejsza budowla w mieście i symbol wyższej formy bytu, tak jak to było w przypadku gotyckich świątyń traktowanych jako symbol Królestwa Bożego na ziemi. Z biegiem wieków, mimo rozwoju miasta i powstawania innych monumentalnych budowli, nie zatracił on swojej wysokiej rangi i nieprzeciętnych walorów, gdyż jest zabytkiem o ponadczasowym znaczeniu. (...)
Jan J. Trzynadlowski
Ratusz wrocławski
- Fotografie i układ graficzny: Stefan Arczyński
- Wprowadznie: Jan J. Trzynadlowski
- Skład i okładka: Katarzyna Sowa
- Wydawca: Muzeum Historyczne we Wrocławiu
- Rok wydania: 1998
- ISBN: 83-905227-3-0
- Oprawa: twarda
- Ilość stron: 95
- Wymiary: 207x280mm
- Język: polski
- Wydanie: pierwsze
Stefan Arczyński (1916-2022) artysta fotograf, dziś legendarna osobistość Wrocławia, urodził się w 1916 roku w polskiej rodzinie osiadłej w Essen. Z fotografią po raz pierwszy zetknął się w latach 30. XX wieku . Już wtedy jego prace wyróżniał perfekcyjny warsztat, wrażliwość na rolę światła w budowaniu kadru i dążenie do uchwycenia ulotnego piękna rejestrowanej chwili. W 1948 roku otworzył swoje pierwsze atelier fotograficzne w Kamiennej Górze. Dwa lata później przeniósł je do Wrocławia. Przez wiele lat uwieczniał na fotografiach wrocławian i ważne wydarzenia z ich życia. Byli wśród nich zwykli mieszkańcy miasta, ale też późniejsze wielkie osobistości jak Henryk Tomaszewski, którego twórczość teatralną Stefan Arczyński skrupulatnie dokumentował. Swoim aparatem utrwalał wygląd rozerwanej przez wojnę stolicy Dolnego Śląska i dopiero poznawanego regionu, w którym przyszło mu żyć po burzliwych i bolesnych przeżyciach II wojny światowej. Jako jeden z pierwszych w swoich pracach pokazywał estetyczne walory najbliższej okolicy, szybko stając się mistrzem nastrojowych śląskich widoków. Pasją Stefana Arczyńskiego były podróże, zwiedził niemal wszystkie kontynenty, niektóre miejsca odwiedzając wielokrotnie. Z każdej wyprawy przywoził setki fotografii, na których utrwalił wygląd miast, przyrodę i codzienne życie ludzi. Na tych kliszach znalazły się również kadry poświęcone tematom, które szczególnie fascynowały Stefana Arczyńskiego. Wśród nich były portrety dzieci, dachy budowli w odległych krajach i drzewa.
Podobne artykuły: