Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu zaprasza 14 stycznia 2022 roku, o godz. 18.00 na wernisaż wystawy fotografii Joanny Chrząszcz "Światło(cienie)" Wystawa będzie prezentowana do 8 lutego 2022 roku.

Wystawa Światło(cienie) jest konsekwencją mojej wcześniejszej wystawy fotograficznej "W mroku". Tym razem postanowiłam dokonać przejścia z mroku w jasność i z jasności w mrok, przy czym najbardziej istotna jest dla mnie przestrzeń pomiędzy tymi dwoma światami. Dla mnie niebagatelne znaczenie ma samo przejście, jako wyznacznik pokonywania czasu i przestrzeni mi danej a właściwie zadanej. Zdecydowałam się tym samym na odczarowanie mroku, powszechnie kojarzonego ze smutkiem, złem, samotnością czy alienacją.

Pomocną wydaje się Biblia, w której znajdziemy interpretację mroku jako tego elementu rzeczywistości, z którego w czwartym dniu stwarzania świata powstała jasność. Jasność i mrok nie mogą bez siebie istnieć. Są one dla Boga dobre i stanowią trwały kontrast. Tutaj naprzeciw wychodzi koncepcja Johana Huizinga, dla którego "trwały kontrast" wprowadza w życie "żywiołowy wdzięk i namiętną sugestywność". Te powodują, że istnienie jawi się jako galeria barw i smaków, czyniąc je pełnym, soczystszym, bogatszym.

Moje wędrowanie pomiędzy jasnością i mrokiem to również poszukiwanie harmonii. Staram się uchwycić to, co w chaosie rzeczywiści porządkuje nasza percepcja świata. Dla mnie chaos natury - słuszny, twórczy i będący praojcem wszelkiej materii – jest ujarzmiany przez kulturę, a zatem ten element działań ludzkości, który świadczy o sile człowieka.

Światłocień, jako dziecię jasności i mroku, stanowi dla mnie płaszczyznę bogatą w faktury, gradacje i struktury. Sięgam po nie swym wzrokiem, często wychwytuję mimochodem, bez aranżacji i ustawiania. I jeśli to tylko możliwe, dotykam potem dłońmi tych oceanów doznań a są one: chropowate, gładkie, puszyste, zimne, drażniące. Dotyk ma być utrwaleniem mojego postrzegania sytuacji zastanej, a tę starałam się ująć w ramy wystawy "Światło(cienie)".

...o sobie:

Ukończyłam liceum plastyczne w Nowym Wiśniczu, filologię rosyjską, kulturoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia podyplomowe "Totalitaryzm-Nazizm-Holokaust". Pracuję w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu jako konserwatorka. Spełniam się także jako edukatorka. Nie jest mi również obca praca wolontariuszki. Lubię podróżować – poznawać nowe miejsca i ludzi. Lubię też wyzwania. Szczególny obszar moich zainteresowań stanowi fotografia, będąca rejestracją otaczającego mnie świata, którą dzielę się z innymi przy okazji indywidualnych i zbiorowych wystaw. Lubię wstać wczesnym rankiem i przedzierać się przez mgły. Lubię spoglądać w niebo, by zachwycić się wszystkimi odcieniami błękitów. Lubię także spoglądać na ludzi i otaczające mnie zjawiska zza obiektywu, by z niekrępującej fotografowanych perspektywy uchwycić to, co ulotne i piękne. Mam szczególną słabość do fotografowania architektury i rzeźb. Wynika to z mojego wykształcenia, wykonywanego zawodu a także chęci zmierzenia się z tym, czemu często uwagi nie poświęcamy, przemieszczając się ulicami naszych miast, czy też odwiedzając bardziej lub mniej znane galerie sztuki.

Joanna Chrząszcz - Światło(cienie)

Miejsce wystawy: Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży