Od początku wystawa wzbudzała kontrowersje czy jest miejsce w Galeriach fotografii artystycznej na tego rodzaju fotografie, gdzie bardzo często to czas i miejsce decyduje o tym, co pokazujemy.  Zdjęcia nie są obrabiane, w tak popularnych wśród zawodowych fotografików photoshopie, one jeszcze pachną przyprawami z Indii. To relacje reporterskie, przemawiające do osób, które interesują się innymi kulturami. Stara kobieta stojąca w rzece Ganges i ze skupieniem przyglądająca się jak w lustrze wody jak  swojemu życiu, zastanawiając się nad reinkarnacją mówi więcej niż tomy przewodników napisane o Indiach.

Indie to doświadczenie inne niż wszystkie, to magiczna podróż w głąb siebie. Tu każdy dźwięk, każdy zapach, każde doświadczenie  krzyczy, że przyjechałeś w wyjątkowe miejsce. Radżasthan – olśni nas pałacami Maharadżów i najbardziej jaskrawym zestawieniem kolorów: lazuru, pomarańczy i czerwieni. Agra – miejsce, gdzie głęboka miłość jednego mężczyzny do jednej kobiety stworzyła Taj Mahal. Każdego dnia tysiące turystów fotografuje to miejsce, ale każde z naszych zdjęć jest inne, bo każdy z nas czuje inaczej. Odwiedzimy święte miasta, przez które płynie najświętsza rzeka świata – Ganges, miejsca, gdzie stoją seksowne świątynie Khajuraho ekscytujące jak stronice Kamasutry, gdzie czeka 5000 lat kultury.  Tu, jak nigdzie indziej poczujemy jak koło narodzin, życia i śmierci obraca się.

Himalaje – siedziba Bogów panteonu hinduistycznej religii, a dla nas ludzi z zachodu to coś do zdobycia i piękno. Tylko ten zrozumie urok Himalajów, kto wstawał w nocy i czekał na świt, żeby zobaczyć jak wschodzące słońce oświetla ich szczyty. Bollywoodzkie bilbordy, nowoczesne metro, pałace, slumsy, święte krowy… kolorowe sari kobiet, szary kolor oczu żebraków i smutek i radość to właśnie Indie.

Autorzy wystawy - Alicja Kokot, Jacek Oświęcimski, Michał Stefaniak, dr Łukasz Wall, Ewa  Gnus, Radosław Tafliński.