Dwuazotypia - zwana też inacyej diazotypią, metoda wykonywania stykowych kopii oryginałów kreskowych (rysunków wykonanych na materiale przezroczystym, np. kalce kreślarskiej). Kopie wykonuje się na papierze pokrytym mieszaniną soli dwuazaniowej, substancji sprzęgającej (np. fenolu) i kwaśnej. Naświetlenie powoduje rozkład związku dwuazoniowego, tak więc zostaje on tylko w miejscach czarnych kresek rysunku. Obraz wywołuje się w parach alkalicznych (np. amoniaku), które zobojętniając kwas w warstwie światłoczułej, doprowadzają do utworzenia się barwnika.