Galeria Pomost w Lublinie zaprasza 12 września 2025 roku o godz. 18.00 na wernisaż wystawy fotografii "To, co teraz, zaczęło się wtedy" której autorką jest Dagmara Barańska-Morzy. Wstęp wolny.

Jak dobrze znamy innych ludzi? Jak prawdziwy jest obraz, który budujemy w sobie od pierwszego spotkania? Ile z tego obrazu przenosimy w dalsze życie? Czy potrafimy dostrzec granicę między utkanym ze wspomnień i emocji wyobrażeniem, a żywym człowiekiem? Na ile to wyobrażenie jest iluzją, a na ile faktycznie dotykamy prawdziwej istoty osobowości drugiego człowieka?

"To, co teraz, zaczęło się wtedy" jest próbą opowiedzenia o kruchości i ulotności relacji z bliskimi. To także próba zmierzenia się z nieuświadomionymi traumami, przechodzącymi z pokolenia na pokolenie. To wreszcie pochylenie się nad prawdziwą naturą więzi łączących nas z ludźmi. Czy są to grube żylaste węzły wiążące nas z przeszłością? Czy raczej efemeryczne, ulotne zjawiska, które, pomimo obietnicy, że zostaną z nami na zawsze, rozpływają się z biegiem czasu w niepamięci. To pytania, na które wciąż poszukuję odpowiedzi.

Od lat przeszukiwałam albumy i drążyłam rodzinne historie, próbując dowiedzieć się czegoś na temat moich przodków. Rekonstruowałam przeszłość ze skrawków, które udawało mi się od czasu do czasu wydrzeć rodzicom czy dziadkom, łączyłam fragmenty opowieści zasłyszanych w dzieciństwie i zestawiałam ze wspomnieniami krewnych. Nagle uświadomiłam sobie, że nie tylko niewiele wiem o nieżyjących już od dziesięcioleci przodkach, ale że tak samo obcy i nieznani są mi moi rodzice i dziadkowie. Mimo głębokiej emocjonalnej więzi, wiem o nich niewiele, są bardziej moją wewnętrzną konstrukcją i projekcją.

Dagmara Barańska-Morzy

Dagmara Barańska-Morzy mieszka i pracuję w Kiekrzu koło Poznania, jest absolwentką Wydziału Fotografii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Programu Mentorskiego Sputnik Photos. Jej artystyczne zainteresowania koncentrują się na tematach dotykających człowieka i jego relacji, zarówno tych tworzonych z innymi ludźmi, jak i z otaczającym światem. Ważne są dla niej pojęcia takie jak natura, tożsamość w kontekście miejsca i przynależności oraz nieuchwytność wspomnień. Istotne jest zdanie się na czucie podczas procesu twórczego, jej prace są formą medytacji i intuicyjnego dialogu ze światem; stara się uchwycić ulotność chwili, ślady obecności i powiązania człowieka z jego otoczeniem. Oprócz fotografii cyfrowej często sięga po analogowe i alternatywne techniki fotograficzne, takie jak cyjanotypia, lumenprint czy fotografia otworkowa, które pozwalają jej nie tylko doświadczać potencjału tradycyjnych metod, ale także eksplorować materialność obrazu, dając możliwość głębszego zanurzenia się w badane tematy i odkrywania nowych środków wyrazu.

Dagmara Barańska-Morzy - To, co teraz, zaczęło się wtedy