Bolesław Augustis (1912 - maj 1995 r.) - polski fotograf znany ze zdjęć przedstawiających życie w przedwojennym Białymstoku. Urodził się w Imperium Rosyjskim w rodzinie zesłańców po powstaniu styczniowym. Przez pierwsze lata życia mieszkał wraz z rodziną w Nowosybirsku, gdzie skończył szkołę fotograficzną. W 1932 rodzina Augustisów powróciła do Polski, gdzie 6 maja osiedliła się w Białymstoku.
{nomultithumb}Młody Augustis początkowo pracował jako pomocnik u fotografa Neuhüttlera przy Rynku Kościuszki, następnie w 1935 roku otworzył własny zakład "Polonia Film" przy ul. Kilińskiego 12, potem przy Kilińskiego 14. Augustis wykonywał głównie zdjęcia na zamówienie, fotografował przechodniów i ważne wydarzenia w Białymstoku.
Najczęściej wykonywał portrety i zdjęcia sytuacyjne ukazujące białostoczan podczas niedzielnych spacerów i codziennych zajęć, utrwalone w obiektywie ważne chwile w dziejach miasta.
W listopadzie 1939 roku po agresji ZSRR na Polskę jego ojciec zostaje aresztowany i osadzony w więzieniu w Mińsku, po czym ślad po nim zaginął. Niedługo potem Augustis został aresztowany przez NKWD na przyjęciu sylwestrowym 1939/1940, które miało miejsce w gimnazjum króla Zygmunta Augusta. Zostaje wywieziony na Syberię. Stamtąd dostał się do Armii Generała Andersa, z którą przeszedł cały szlak, aż dotarł do Anglii.
W Białymstoku została matka Bolesława i siostra Eugenia. Schowały część klisz w szafce, o czym po latach zapomniały, siostra przeniosła się do innego domu. W 2004 roku w opuszczonym domu przy ul. Bema w Białymstoku dwóch nastolatków znalazło kilkaset rolek filmu i kilkadziesiąt szklanych negatywów sprzed II wojny światowej. Odnalezione fotografie zostały wykonane w latach 1935-1939.
Bolesław Augustis nigdy nie wrócił do Polski. Osiadł w Nowej Zelandii, gdzie ożenił się z Polką, również sybiraczkę. Porzucił zawodowe fotografowanie i prowadził firmę budowlaną. Umarł w Nowej Zelandii w 1995 roku.
