Na wystawie zostaną zaprezentowane prace z cykli: Luxogramy I (1954), Luxogramy II (1955), Heliogramy (1956), Mutacje (1959), Somnamy (1959), Prolegomena (1962), Omamy/ Ślady gestu (1962), Discovery (1984), Epitafia II (1984) oraz dwa filmy: Kineformy (1957) i Tam i tu (1957), a także film dokumentalny.

Andrzej Pawłowski (1925 - 1986) ukończył studia w 1950 roku na Wydziale Architektury Wnętrz krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której na początku lat 60. założył Wydział Form Przemysłowych. Doświadczenie projektanta, zasadzające się na prowadzonych przez Pawłowskiego badaniach i redagowanych tekstach teoretycznych, stanowiło integralną część całej jego twórczości rozpostartej od dzieł rzeźbiarskich, przez malarstwo, fotografię do filmowanych projekcji. Pawłowski, związany z Grupą Krakowską, permanentnie podejmował problem procesu recepcji, udziału zmysłów widza w postrzeganiu prac artystycznych. Dążył do zakłócenia prostego schematu odbierania dzieł sztuki, jako odzwierciedlających bezpośrednio świat, w którym egzystujemy, nierzadko adaptując w tym celu analizy procesów fizycznych (np. wykresy krzywych łańcuchowych), które wspomagały jego działalność twórczą. Innymi słowy, skłaniał do refleksji i aktywnego uczestnictwa w odbiorze, prowokując do rewizji mechanizmów odczytywania prac. Jednocześnie bacznej analizie poddawał sam proces twórczy w oparciu o ideę formy naturalnie ukształtowanej sformułowanej przez niego na początku lat 60.