Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu zaprasza w piątek 3 grudnia 2021 roku, o godz. 18.00 na wernisaż wystawy fotografii Andrzeja J. Lecha opatrzone zostały tytułem "Fotogenia”". Wystawa potrwa do 9 stycznia 2022 roku.

Co sugeruje to określenie wobec przedstawionego na wystawie zestawu prac? Bo należy dodać, że jest to pojęcie dość pojemne oraz nie do końca jednoznaczne, jak to bywa w interpretacji dzieł sztuki… Odnosi się ono bowiem do tego wymiaru fotograficznego przedstawienia (fotodokumentu), które jednocześnie zawiera w sobie coś więcej, wyraża ową nadmierność nad prostym oddaniem rzeczywistości, odsyła do treści, które bywają zależne także od osoby odbierającej daną fotografię. Fotogenia jest więc tym, co łączy się – rzec można – z aurą artyzmu, tj. indywidualnym, subiektywnym wpływem intencji i odczuć fotografa, które to zostały niejako „wprojektowane” w zarejestrowany kadr. Te zaś - już w procesie odbioru danego zdjęcia – budują ów wyraz fotogenicznego urzeczenia. Zatem fotogenia w swej istocie jest emanacją poezji, tj. takich wartości obrazowych, które wynikają z przeniesienia na obraz fotograficzny właściwości istotnych dla autorskiej świadomości i osobistych odczuć. W innym (teoretycznym) ujęciu, fotogenia oznacza swoisty „nadmiar świetlistości”, rozumiany jako efekt parcia rzeczy i zjawisk do ich ukazywania się. Taka fotografia emanuje swoim światłem, wyłania się ku widzialności, odsłaniając przy tym to, co było zakryte, z początku niewidoczne. Takim celom twórczym najlepiej służy fotografia tradycyjna, z jej niemal „pierwotnym” oprzyrządowaniem: prostymi kamerami, pinholami i chemiczną obróbką negatywów oraz wypracowaną osobistą estetyką. A.J. Lech uprawia właśnie taką fotografię: bardzo subiektywną, o nabudowanej narracyjności, pełną fascynacji jej fotogenicznymi odsłonami. Co wyraźnie podkreśla, często sygnując swoje prace fikcyjnymi podpisami, już w ten prosty sposób stara się przekroczyć dokumentalną treść zdjęć na rzecz ich subiektywnego odbioru, warunkowanego przy tym jeszcze odbiorczymi wyobrażeniami. Tymi podpisami artysta wręcz falsyfikuje wartość dokumentalną zdjęcia, proponując swój odrębny, ponadczasowy, świat – w równym stopniu wyobrażony, jak i osadzony w dzisiejszych realiach.

Kurator: Andrzej Saj

Andrzej Jerzy Lech (ur. 1955 r. we Wrocłwaiu) - jeden z najważniejszych polskich dokumentalistów, fotograf, artysta i pasjonat mieszkający i pracujący od 1989 roku w New Jersey i w Nowym Jorku. W latach 1981-1984 studiował na Wydziale Fotografii Artystycznej Konserwatorium Sztuki w Ostrawie (Czechy). Od 2000 roku członek ZPAF. W latach osiemdziesiątych związany był z grupą fotografów działających we wrocławskiej Galerii Foto-Medium-Art. W latach 1986-1987 prowadził w Opolu domową prywatną Galerię w Drodze. Od 1979 roku do chwili obecnej pracuje nad wielkim fotograficznym cyklem "Kalendarz szwajcarski, rok 1912", do którego powstają co roku dziesiątki nowych prac. Od 1996 roku realizuje projekt pod nazwą" Dziennik podróżny". W 2005 roku rozpoczął prace nad monumentalnym zbiorem dokumentalnym pod tytułem "Panoramiczny dziennik podróżny", używając do jego realizacji starej drewnianej kamery fotograficznej na format negatywu 7 x 17 cali. Cykle te są projektami życia Lecha dedykowanymi wędrującym fotografom, biorącym w przeszłości udział w fotograficznych ekspedycjach. Twórca ważnych dla rozwoju najnowszej polskiej fotografii wystaw, takich jak "Kalendarz szwajcarski, rok 1912", "30 fotografii", czy też "Dziennik podróżny". Prace artysty znajdują w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Śląskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej w Katowicach, Kolekcji Sztuki Współczesnej Pfizera i Icon Pictures w Nowym Jorku oraz w Jersey City Museum w Jersey City, New Jersey, USA. Andrzej Jerzy Lech jest autorem, współautorem wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych.

Andrzej Jerzy Lech - Fotogenia

Miejsce wystawy: Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu