Benny Goodman z birmańskim muzykiem, Rangoon, Birma 1957

Na wystawę złożyły się fotografie i dokumenty - wybrane z wielu amerykańskich archiwów i prywatnych kolekcj i- które stanowią kronikę owych podróży do ponad 30 krajów i świadectwo sukcesu „dyplomacji jazzowej”. Dla milionów widzów  było to pierwsze lub jedyne zetknięcie z żywą kulturą amerykańską. Dla podkreślenia szczególnej roli jazzu w historii muzyki i przemian społecznych w Polsce wystawę wzbogacają fotogramy Marka Karewicza pochodzące z jego dokumentacji koncertów jazzowych w Polsce.

Od połowy lat 50. przez ponad dwie dekady Departament Stanu USA wysłał setki muzyków jazzowych na gościnne występy do Afryki, Azji, na Bliski Wschód, do Związku Radzieckiego, Europy Wschodniej i Ameryki Łacińskiej. Było to inne oblicze zimnej wojny - ZSRR i Stany Zjednoczone zabiegały o poparcie społeczeństw wielu krajów, wysyłając swych najbardziej twórczych przedstawicieli. Amerykanie obawiali się, że nie wygrają konkurencji z rosyjskim baletem czy orkiestrami symfonicznymi. Szybko zrozumieli, że Rosjanie nie mają do zaoferowania nic, co dorównywałoby jazzowi - niepowtarzalnej muzyce, która narodziła się w Stanach jako synteza muzyki afrykańskiej i europejskiej.

Również 4 sierpnia 2009 o godz. 20.00 na placu przed Gmachem Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie odbędzie się koncert w wykonaniu Jazz Band Ball Orchestra, połączony ze zwiedzaniem wystawy Amerykański sen.

Wcześniej do 26 lipca 2009 wystawa prezentowana była filii Centrum Artystycznego Fabryka Trzciny SKWER w Warszawie.