Meletiusz Dutkiewicz (1837 - 1897) - czołowa postać polskiej fotografii drugiej połowy XIX w., znakomity fotograf, portrecista, a także prekursor polskiego przemysłu fotochemicznego. Po ukończeniu gimnazjum w Buczaczu wstapił na Politechnikę w Wiedniu w 1855r. Po ukończeniu Wydziału Przyrodniczo - Chemicznego został profesorem w wiedeńskiej szkole realnej. Pod wpływem przyjaźni jaka się wtedy wywiązała miedzy nim, a D. Charlesem van Monckhovenem porzucił drogę przyrodniczą i pedagogiczną.

Wstapił do znanego i słynnego, nie tylko w Wiedniu, zakłady fotograficznego Ludwika Angerera. Szybko został prawą ręka mistrza. Wykonane przez Dutkiewicza prace przyniosły rozgłos zakładowi. W 1861 r. wyjechał do Sztokholmu, gdzie przez rok wykonywał zdjęcia na dworze królewskim. Król nagrodził go złotym medalem zsługi. Po powrocie wykonał dla LudwikaAngerera zdjęcia w Tatrach i Beskidach.

W 1869 roku za namową  Karola Beyera, otworzyli wspólnie w Warszawie pierwszą w światłodrukarnię mechaniczną. Za wydany na czterechsetlecie Kopernika wspaniały album cesarz Franciszek Józef udekorował Dutkiewicza Złotym Krzyżem Zasługi.

Od 1866 roku prowadzi wspólnie z baronem Klochem własny zakład fotograficzny w Warszawie. Już w 1867 roku na wystawie w Paryżu portrety wystawione przez firmę nagrodzono drugą nagrodą, srebrnym medalem.